Yeni bir deðirmende dönmeye baþladý yürek... Farklý bir renkte bakýyor gözbebeklerim... Geçmiþ ezilip gitmiþ deðil; henüz erken... Lakin gülüyor gibi gökyüzü yeniden... Yeþil daha koyu eskisinden... Sarý daha parlak.... Beyaz daha çok huzur veriyor... Siyah daha uzak... Sadece zihnim bulanýk bir nehir gibi... Çamurlu bir yaðmur sonrasý sanki.
Dilek tepesinde uçurduðum umutlar... Bu sefer dönüp deðer belki saçlarýma... Mutluluk düþer belki avuçlarýma bu defa... Savaþtýðým o karanlýk geceler sebebine... Ne olur gel dokun gönlüme... Yada kaybol sonsuza dek içimde... Kaldýramam çünkü yeni bir deprem daha.
Yüreðin döndüðü o deðirmen... Huzuru,mutluluðu savursun bu defa...
’çarpan yeni umuda,dökülen ilk mýsralar...’
Meltem Çalýþkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nouvelle Lune Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.