Caným keklik istedi ava gideyim dedim
Hava sisli mi sisli, yaðmýþ elli metre kar
Daha yolun yarýsý bütün azýðý yedim
Çaðlamýþ bizim dere yokuþ yukarý akar.
Dokuz tane ördeði düþürdüm ilk atýþta
Av dedin mi hiç kimse rakip olmaz yarýþta.
Az gidince öteye gördüm bir alageyik
Tüfek dilini yuttu elime bir taþ aldým
Uzunca boylu idi üç yüz kilo üstelik
Tam isabet ettirdim hemen yanýna daldým.
Bir çýð indi ki daðdan yönümü bulamadým
Zor kurtardým canýmý geyiði alamadým.
Az öteye varýnca baktým etrafa þöyle
Orada bir solukta ördekleri piþirdim
Besbelli acýkmýþým dokuzu gitti öyle
Ýçince bir tuluk su, yolu bile þaþýrdým.
Uzanmýþým öylece biraz güneþ çýkýnca
Elbet dönerim eve avlamaktan býkýnca.
Baktým ki yedi aslan biraz da korktu gözüm
Kaptým yerden odunu üstlerine yürüdüm
Atladýlar üstüme sandým kýrýldý dizim
Kimini tekmeledim kimini de sürüdüm.
Diðerleri de zaten haþmetimden kaçtýlar
Kefeni iyi yýrttým hepsi çok da açtýlar.
Tam yola çýkmýþtým ki eve gideyim diye
Bir hýþýrtý iþittim çalýdan öte yanda
Evdeki çocuklara olsun diye hediye
Ýki dað keçisini yakaladým son anda.
Kýsmet bu kadar deyip yükü sýrtýma sardým
Üç günlük yürümeyle köyüme ancak vardým.
Yürü Mustafa Doðan! Keklik senin neyine?
Þairden avcý olmaz kalem oynat sen yine.