sen sus, ille konuþma
aþk sussa da konuþur çiçek diliyle
tanrýsal bir kuþak takar beline
cümle renklerin derviþi
sevgilerde
kurar tahtýný
yaralar güneþ yüzü görmemiþ
topraðý da kanatýr bir gün
uzatýr baþýný kýrmýzý lâle
çok gün görmüþ yaþlý gibi
yere düþmeden önce baþý
geceden çýkmak ister
bilir ki ellerinden üreyecek toprakla
haþýr neþir bir rüya
ilk filizlerini verecek
kar örtüsünü soyunduðunda
gözlerini açacak
aþkla
aþkla patlayacak tomurcuklar
ýlýk bir güneþ deðdiðinde ayaklarýna
yüzü hafifçe kýzaracak
gülecek pembenin büyüsüyle
elma çiçekleri gibi
sýzacak damarlarýna güneþ ýþýðý
ve öyle saydam gülecek
konuþma bak öylece
dilsiz, bir yontu gibi
eðrin büðrün olmasýn hiç
aramýza ne kadar mesafe varsa koy
ne kadar aslý olmadýk öðreti
bilgin kadar adým at
nasýl çoðaldýðýný görmeden yapraklarýn
izleme tohumu çekirdekte
ayaklarýnýn altýnda kalsýn gizler
çýksýn az ötede topraktan
otur kal
dile gelirken aþk
en kýþkýrtýcý rengiyle
sen sus,ille konuþma
þirin ferhat’a sunarken dilini
en suf’i badelerde
cümle aydýnlýðýný özümseyerek güneþin
hayadan çatlamýþken taþ bile
17 1 2012 Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.