Sıkıldım artık
Hayat zindanlarýnda ömür tüketip,
Bahtýma küfretmekten sýkýldým artýk.
Belki gelirsin diye gönlü bekletip,
Güne gün eklemekten sýkýldým artýk.
Gönül sevmek istiyor, ömür bitmeden,
Gözlerimde pýrýltý sönüp gitmeden,
Sahipsiz köpek gibi korkup ürkmeden,
Merhamet beklemekten sýkýldým artýk.
Her kahrýna zulmüne boyun eðerdim,
Anlayýp hatasýný gelecek derdim,
Geç olsada sonunda doðruya erdim
Günahýn aklamaktan sýkýldým artýk.
Son olsun bu þiirim kalemim sustu,
Nazlarýndan usandým kelimem sustu,
Kopardým rabýtayý elemim sustu,
Yalvarýp yakarmaktan sýkýldým artýk.
Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.