SENDEN KALAN…..

Sana seslenmiþtim duymadýn giderken
Haykýrýþlarým yüreðimi parçalara bölerken
Duymadýn sesimi,feryadýmý’’duymadýn’’
Kulaðýna seni seviyorum diyecektim
Þimdi kanayan bir sen kaldýn…
Birde kekeme kaldýðým sevda sözcükleri,
Dur gitme desem de fayda etmeyecekti biliyorum...
Gözlerimden seni süzdüm her gün...
Kurudu göz pýnarlarým,kurak bir yüreðin aþk çölleriyim þimdi....
Yanýmda olsan...
Gözlerine dokunsam...
Kulaðýna yüreðimin iþgal adýný haykýrsam....
Seni seviyorum desem hiç susmadan...
Ayaklarýna dokunsa ayaklarým..
Üþüyen ellerini dudaklarýmla ýsýtsam.. Kalsan....gitmesen...
Yine, göðsümde uyusan...
Ruhunun rüyalara misafir oluþunu seyretsem...
Hiç býkmadan, usanmadan...
kalsan...gitmesen....
Bakmaya doyamadýðým gözlerin sýratým oldu...
Ve geçerken her bir parçamý düþürdüm yüreðinin alevlerine
Benden bir eser kalmadý…
Aþký da sevdayý da sende býraktým…
Geçliðimin sende kaldý..
Bir tek hayalýn var yanýmda..bak dýþarýda kar yaðýyor seversin sen
Buz kesmiþ bir bedenim artýk,nasýl sarardým ki seni…
Kar tanelerini bile tutamýyor ellerim…
Hatýrlar mýsýn…Kar topu oynardýk..
Ben hep ýskalardým seni….Canýn acýr diye korkardým…
Hep vurulan taraf olurdum…
Galibi sen… kazanan sen olurdun…
Þimdi,bu aþktýn da katýl zanlýsýsýn…
Sen kazandýn…
Sen her gün yaþadýn.. Ben her gün sende biraz daha öldüm..
Gözlerinde yatýyor buz kesmiþ bir aþk’ýn cesedi….
Ne güllere baka biliyorum artýk..
Ne de sevdalýlara..
Bir sevdalý gördüðümde, yüreðimin aþk parçasýný býrakýyorum sen kokan
Böyle deðildi sevdalar….Aþklar böyle deðildi…
Oysa..biz çocuk iken ,ölümün adýna aþk demiþler ‘’korkmayalým’’ diye...
Yürekte hal kalmadý….
Dudaklarým kanadý ismini haykýrmaktan
Anlýk bir ölüm deðildi senden kalan…
Her gün bir parçamýzý defnederken
Diðerine kefen beðeniyorum sevgiden....Beni soracaksan eðer….
Ölü düþler sokaðýnda,kimsesizler mezarýnda olacaðým.
Yersiz…….Yurtsuz…….
‘’Silik bir aþk’ýn mezar taþýyým þimdi’’

Serdar ÖZYANIZ 19/Ocak/2012

Sosyal Medyada Paylaşın: