DOĞUŞTAN BU YANA

gecenin ortasý
mavi hayâli küçük bir abanoz
kapkara sulara iniyor balýkçý
uykusuzluða mahmuzluyor gözlerini ayaz


bilge deðil yol göstereni
cýlýz ýþýðýyla elinde bir denizci feneri

âniden esip gürlüyor rüzgâr
sallanýp duruyor eski püskü tekne
bir cehennem, bir cehennem ki
nasýl anlatmalý!...

dalgalarla boðuþurken kör sesiyle
ölüme akýyor saatler…

v e
bugün tazelenirken zamanda
denizin engin kucaðýndan
karaya býrakýlýyor ‘dün’ ölüsü


yüzünde yorgun mavi /mor
balýkçýnýn /hasretle açýk kalmýþ gözleri


dünya ekseninde bazýlarý hep þen þakrak
kutup yýldýzý ellerinde
kotralarýnda þakýyarak
giderlerken rüzgârla yarýþmaya


sultan sefasýnda rakslarla
gökkuþaðýný yudumlamaktan
sarhoþ dönüþlerinde
görmedikleri
gün yoksulu kýyýdakilerin
yedikat yer altý karanlýðý


ve bir düþün sancýsý miras/ kucakladýklarý
üzerlerine düþen kanamalý bir yaþam
þelâleden akan hayatlar yaný baþlarýndayken
su yakýyor susuzluklarýný


doðuþtan bu yana
zerreydiler zaten onlar
ve gölgelerinde ufalanýyorlar þimdi…


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký,þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir



Sosyal Medyada Paylaşın: