MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hâr-ı Nâr
Nar-ı Çiçek

Hâr-ı Nâr




Bu defa yazmak içimdeki acýnýn parmak uçlarýna inmesi demekti,
yanmak gözlere misafir olan alevdi...


Ama sen...
hani hiç gitmeyecektin annem !

I

dizlerimde içimi kanatan yaralarým var
burnumda elma yanýðý kokularým
titriyor sesim kara bir girdapta
kanadý kýrýlmýþ aklýmdaki turnalarýmýn

hatýrlamýyorum oysa
hiç bu kadar sevmezdi yanaklarým gözyaþlarýmý
duvarlar kadar soðuktu ama
acýtmazdý yutkunmalarým boðazýmý

yýkýlmazdým
yýlmazdým da
hele her acýnýn altýndan kalkardým emindim bundan da
bu kayýp beni düþtüðüm yerden kaldýrmamaya yeminli annem
bebektim bir zamanlar, melektim
sen topraða gelin gidene kadar çocuktum inatla
oysa þimdi
boðuluyor yaþým sensizliðin o’ tuzlu sularýnda

II

ah
ahh büyümek istemeyen çocuk yanlarým

dilimde sol kolumu diþleyen saat sýrlarý
zulamda günahlarýma kefil hazýr sevaplarým
takvimler uðramazdý diyarýma
tanýmazdým kara kýþlarýn
sonbahar hüznünü çakma ilkbahara takas eden
aralýk ayazlarýný

çocuk muydum sahi

bez bebeklerle bitmiyordu ki iþ
nazar boncuklu bilekliðim olmalýydý
mutluluktan gülen bilyelerim meselâ
kaderim gelip oturmamalýydý gýrtlaðýma
bahçede limon sepetine girip aðlamalarým
bana öðretilmiþ dualarý sýralýyorken ardý ardýna
dilimde küfürlerim yokluða
duygularý önemsenmeyen her çocuk gibi
küskün bakmak tüm oyuncaklara

ve
teselli adýna kahraman saymak kendimi
sonu güzel biten uzun masallara

III

ah annem
suya düþen gölgeler üþütüyor
dudaklarýmdaki kýrgýn duayý
senden önce girdi gözlerim topraða
seher vakti sessiz rüzgârlarýn kapýmý çaldýðý
þubat ayazýnda arýyorum sýcaklýðýný
gözlerine ölüm kaçmýþ taze bir öksüzüm kuytularda
kanatlanýyor içime içime tüm ebabil kuþlarý

söylenmeyen sözlerin aðýrlýðý
oyarken dilimi paslý demir tadýnda
kýsýr mevsimlere gebe oluyor tüketilmiþ her mevsim
tüm kaldýrýmlar su altýnda

aðulu sabrýn mükâfatýný bekliyorum
hasret bugünüme küskün beddua
gökyüzümde yýldýzlarým firari
ay þehit oldu annem ellerimde
hissettin mi

IV

üç ihlas, bir fatiha dudaklarýmda
ve esmer bir akik taþý parmaðýmda annem
matemimde bozkýrýn nezaketi
karýncalar aðýrlýyor sabrý isyanlarmda
yorgun yollar arsýzý ayaklarým
topraðýn zamansýz uykusuydu ölüm
raflarda kýrýþan tutanaklarýmda

hayat
öfkeyle bileklerimden kazýdýðým öykü
dizlerimde yara daðlarýmda kar
bak fotoðrafýn çekiliyor mezarlýkta
ölü þehirler dirilecek üflendiðinde sûra
alnýndan öpecek kor musalla taþý
haydi
günahlarýna el salla nâr ...

...



aralýktan kalma ayazýma...



Sessizliðime ses olan anne sýcaklýðýndaki zarif yüreðe, Kalimera’ma sonsuz teþekkür ve sevgimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.