yine
aldanýþ cezbe...
bilsem
bilsem ki
mevsizsizlikte býraktýðým karanfil uykularýný
salýncaklarda örter fasýlsýz gitmeler
ve
vazgeçip zaman
vurdum duymaz salýnan kalýntýlardan
nöbet kotarýr
ayak izlerinin ýlýk yaþamýnda
bilsem ki
haybeden kurulmuþ sözler aryasýnda
parçalanýr isyanlar
ve kokular içinde
kinsiz
hapsederken düþler kendini
silinir bütün borçlar
artýk sessizliðin yaðýþ vakti
ey yaþam
senin týrnaklarýnýn arasýnda deðil ki
yýrtýlan ýslak kederler
ayný suda yýkanýr
düþlerle ölüler
....