bütün direncimi hâlâ
kaldýrýp asamadým dolaba
elim ayaðým sallanýyor yerde
pisliðe gömülmek isteniyor baþým
bir selâm beklemiyor kimsecikler
kilitlediniz dört yaný taþtan bir odaya
salonlar kiralayýn yaþamamýþlýðýnýza
ya da hiç yaþamadýðýnýzý gözardý edin
sevgilerimin biri diri kalmayý baþardý
hâlâ ateþimi kendim hazýrlýyorum
Elimi ayaðýmý kaldýrýyorum süprüntülerden
en yakýnýyým kendimin
yýkýyorum kelebeksiz çiçeksiz duvarlarý
boþuna okuyup yazýyorsunuz ulema takýmý
kulaðýný týkýyor sizi göklerde sanan
su yollarýný bilen biri
çýkarýyor yeþil ucunu topraktan
dik tutuyor baþýný papatya
çalý dikenleri altýnda
en isyankâr haliyle
dirençlerimi sokakta bulmadým
salmadým caddelere
kendi kendini ýþýtýyor lâmbalar
kar beyazý umutlar
sönük bir fener
bir yoksulun elinde
birilerinin elinde dümen
ve hayli yolsuzluk peþinde
kim vurduya gidiyor birden deniz
kýyýya vurmadan soylu dalgalar
somurtuk oturuyor sevgi
ellerimi uzatýyorum güneþli kýyýlardan
11. 01. 2012/ Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.