...
Çið yaðar hani tepelere,
Yeþil ebegümecinde beyazlaþýr gibi gözyaþlarý,
Öylesine hisli gözlerim.
Dokunsan birikmiþçesine coþacak bendinden,
Aðlayýp haykýracakmýþ gibiyim baksan, derdimden.
Baðrýþlarýma kulak týka sen!
Sana da gelir elbet sýrasý.
Þafakta uçuþur durur sanardýn öncelerde martýlarý hep,
Dediðimde giderler diye, gülüp geçerdin.
Oysaki denizler de biter, daðlar da.
Aþklar da biter,
Martýlar da.
Hem de çok acýmasýzca.
Ýçini sancýtan þey baþka bir yaranýn sancýsý,
Güven bana; aþk deðil!
Ama biliyor musun bitmeyen þeyler de kalýyor geride.
Sevgi mesela,
Küfleniyor, bayatlýyor, renk deðiþtiriyor ama kalýyor.
Yüreðim çið yaðmýþ tepeler gibi, soðuk ve titrek,
Yürek çarpýntýlarýmda karýþýyor sözcükler,
Bazen “sen” diyor,
Bazen ”papatyam”,
Bazen “kar tanem”.
Bazen “dön” diyor,
Bazen “aah” diyor,
Karýþýyor sözcükler boþlukta,
Býrak daðýnýk dursunlar.
Sen kurallý bir cümle çýkaracaksýn içinden eminim.
Bir “ seni hala seviyorum” çýkaracaksýn karmaþadan.
Ben de baþýmý sallayacaðým yine umarsýz.
“evet”
“evet, seni hala seviyorum”
“hem de çok”
Diyeceðim.
Bak yine o ses;
Hatýrlarsýn aslýnda,
Kemana karýþan gözyaþý damlalarý vardý,
Hani üþüdüðünde ben parmaklarýna sýcak sýcak üflerdim de,
Islýða dönüþürdü kimi zaman boranlar,
Bir yürek çatlaðýndan sýzardý hýçkýra hýçkýra,
“söyle” derdi,
“söyle, buldun mu?”
“aradýðýn aþký”.
Buldun mu kar tanem?
Buldun mu aradýðýn aþký, söyle?
Hava on beþi ocaðýn,
Günlerden sensizlik,
Yüreðim parçalý bulutlu,
Saat hasret geçiyor,
Durduðunda bile durmuyor üstelik.
Kalbime dokunmasýn istiyorum artýk akrepler yelkovanlar, olmuyor.
Hýçkýrýklarým titrerken gözlerimden süzülüyorsun yine sen,
Yüklemsiz her cümlede gizlenen en gizli öznemsin,
Bilirsin ki etken edilgen ne varsa hepsi bizdendir.
Þimdi hava bulutlu,
Bu havalarý severdin bilirsin,
Bana seni yazdýrýrdý,
Seni anlatýrdý sözcüklerim hep.
Þimdi de öyle yapýyorum,
Þimdi müziði sonuna kadar aç,
Sözcüklerden bir manzara çizeceðim sana.
Yalnýzlýða boya tüm çiçeklerini,
Gökler siyah, nehirler gri olsun,
Yaðmur damlalarýný gözyaþýna,
Gözyaþlarýný yaðmura boya,
Daðlar, kar taneleri sen koksun,
Bulutlardan bir sen çiz þimdi,
Sýðdý mý tabiata gözlerin,
Gözlerine sýðdý mý sevdam,
Ellerimi çiz hadi,
Sana uzanan ama dokunamayan ellerimi,
Saçlarýn parmaklarýmdan süzülsün ne olur,
Yalandan da olsa çiz,
Hayal de olsa çiz kar tanem.
Bir “sen” çiz düþlere,
Bitmesinler hiç.
Solmasýnlar mevsimler.
Ve geç karþýsýna seyret aðlayýþlarýmý,
Hýçkýrýklarýmý duy sesimden.
Ben o tuvalin arkasýnda bir yerdeyim,
Þövale cývatasýnda bir boya lekesi,
Bir aþýðýn sazýnda, yalnýzlýðýn sesiyim,
Ömür defterinde sansürlenmiþ tek cümle,
Yüklemsiz tüm tümcelerin, gizlenen öznesiyim,
Yüreðim hala aþkýnla sýcak,
Cesedimde sönmekte fer,
Bu ölüm aþktan oldu bu sefer,
Sana ölüyorum sevdam, sana dönüyorum…
...
Z.Terzioðlu/14OCAK2012C.TESÝ