Umut El Verdi

Sera mutluluklarý yetiþtiriyorum içimde
Turfanda
Soðuðunu serip gittin ya üstüme
Mevsimlerin aklý karýþtý
Sen tasalanma adamým
Ýçimde bahar varken
Kýþ kavurmaz beni!

Dört duvar arasý
Kemerleri sýkýlmaktan nefesi tükenmiþ umutlar büyür
Büyür istenmeyen ot gibi burnumun dibinde
Býraktýðýn hüzünler

Sen boþ ver musallayý
Belki yüzüm düþmüþ
Belki benzim solmuþ
Bunlar pek insani
Bakma sen
Ýçim ölmez benim

Tomurcuðu sevmiþtin
Yarým sevginle büyüttün
Çiçek açtým, dal oldum, kök saldým
Yokluðunda yeþerttim kýraðý yemiþ topraðý
Aðlamak dediðin bir kirpik kýrpmasý
Yýldýz kaymasý
Karabasan dediðin, üzerimde gezinen karýncalar
Kahýrdayým sandým
Ýnsaným, yanýldým
Sensiz ölürüm sandýn
Fanisin aldandýn
Ben beyazlara sardýðýn kadavra deðilim

Tahta sýralarýn ürkek çocuðu
Ekmek kuyruklarýnda, ellerime bulaþmýþtý pastanýn kremasý
El bebek, gül bebek salýnýrken sarayýmda
Susuzluktan ölenlerden habersiz
Hayat dersi bir ayin gibi indin masal kitabýmýn önsözüne
Aþýladýn beni yaþam kavgasýna
Nasýl da narindim
Yýkýlýrým sandýn
Ben artýk sarayýn avlusunda bulduðun sultan kýzý deðilim

Umut el verdi
Köþeye sýkýþmýþ hayalleri düzlüðe çýkartmakla vazifeliyim
Damarlarým ayrýlýða kesildi
Tatlý tatlý kanadým
Ardýmda doðumlar, ardýmda ölümler, ardýmda ölüp de dirilenler
Hayat tekerrür
Unuttum...

Güneþe dönerken yüzümü
Buzdan þal giydim omuzlarýma
Eridi korkularým
Isýndý yürek soðuklarým
Aþýk olayým derken, aþk oldum
Kül olurum sandýn, alaza atýp giderken beni
Yandým,ölmedim
Sen kefeni kendine sakla
Ben yeniden doðdum



Sosyal Medyada Paylaşın: