YÜRÜDÜM
Bir yerden bir yerlere yürüdüm
Günü geride býrakýp akþamý aldým kucaðýma
Yürüdüm… Yürüdüm...
Binalarý izledim
Camlarda yüzler aradým
Ýçimde sesler
Dýþarýda sesler
Yollarý, geride býraktýðý izleri düþünmediler
Geçti arabalar birer birer
Bildim, ne ömürler akmýþ sokaklarda
Bir çocuðu geçtim ayak izimden
Bir çocuk, aðlýyordu haline
Çukurdaydý bir ayaðý ninenin
Hayata bir sopayla tutunuyordu bir dede
Martýlar en çok onlarýn önünden geçiyordu
Bense, sadece aralarýndan…
Yürüdüm… Yürüdüm…
Bir baþka yerde topla gülle sesleri duyuluyordu
Aðlýyordu bir ana
Bir baba, bir çýnar aðacý devriliyordu
Buzullar eriyordu sanki bunca gözyaþýna
Öyle yaðýyordu ki herkes,
Susuz kalacaktý þehirler, bildim, bilmediler.
Gökyüzü aðlayan tüm insanlarý yanýna alacaktý
Bunca damlayý taþýyamazdý yeryüzü
Tanrý’dan baþka kim yarattýysa damlalarý
Kim onun iþine karýþtýysa
Önce onu alacaktý Tanrý, öyle bildim
Ýnandým ki, kim düþürdüyse onlarý o hale
Kim aldýysa ellerinden sýcaklýðý, ocaktaki aþýný
Her kim birine el uzattý diye elini büktüyse
Hangi insanoðlu düþene bir tekme daha attýysa
Hangi Tanrý’nýn kulu bir cana kýydýysa
Ýnandým ki, sonsuzluða ermeden alýr cezasýný
Ben bildim sandým, insanlar bildiklerini
Ben inandým sandým, insanlar inandýklarýný
Hiç kimse bir çiçek soldu diye böceði öldürmedi
Üzülmedi kimseler bir nesil tükendi diye
Geriye bakmadý, neleri ezdiðini istemedi görmek
Onlar yürüdü, ben yürüdüm, insanlar yürüdü…
Ne þimdi ne sonra, Dünya’da ya da baþka bir rüyada
Kimseler, hiç kimseler, hiçbir þey için ceza görmediler.
Baþak Kuru
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.