BEN
Ey Ali bir tuhafsýn.
Kendi çapýnda.
Çap da neyse!
Manevi hislerle yoðrulmuþ masum zekâ
Saygý ve edebin ata mirasçýsý.
Sözlerin þimdi yalan.
Gözlerin mazlum bir yýlan...
Acýlarýn en þahane avcýsý…
Günahlar bin bir çeþit bünyende.
Ýnsanlar tek müsebbip!
Hadi oradan nefsin talebesi!
Kötü insanlarý kýramamanýn kýrýlgan ruhu!
Kolaycý ve avare bilge.
Günahlarýn meçhul yolcusu...
Cesaretin sinir dolu handikabý
Çok devletçi, az milletçi.
Ýtici konuþmalarýn mimarý…
Kalp kýrmalarýn bir numarasý…
Sahipsiz aþklara verilmiþ kültürsüz meyve.
Arabesk mücadelenin durgun þampiyonu…
Fanilerin en tehlikeli oyuncusu…
Günde bir cümle okumayan çevrenin
Yüz cümle kuran hayalperesti.
Düþlerin yetim ve basiretsiz evladý…
Çalýþmanýn serisiz, tembel Türk’ü…
Aldanmanýn duygusal bebeði…
Yenilgilerin korkusuz adamý…
Ýblise inat kin tutamayan onur ezgini…
Yolculuklar, gurbetler, yurtlar, bekâr evleri
Birde en güzel yemeklerin ustasý…
Efsane liderlere gýpta ile bakaný.
Ýmanla ölmek isteyen düzen Müslüman’ý...
Tarihini sadece övünmek için kullanan yiðit.
Kendi doðrularýný söyleyemeyen susmuþ kardeþ
Sevdiklerini onore edemeyen oðul.
Yalnýz aðlayan þair…
Saf idealist, gizli materyalist...
Kendinden önce dünyayý düzelten poliyanna.
Ölüm var ölmek var Ali’m…
Ölüm varsa bitecek dertlerimiz
Sensizlik bu dünya da geçerli gülüm!!
Ali Mirhan ALTUNEL
1 Ocak 2010
(Yeni yýla girerken bir muhasebe)