BUL BENÝ…(yakarýþ)
Huzur seyahatte, dert kalabalýk!
En ücra bir yerdeyim, karanlýk.
Mevhum kayboluþ tam buhranlýk!
Bu ben deðilim aynalar davalýk…
Ayyuka çýkmýþ kir, tevazu sýrlar
Fark kalmamýþ bende kibir fýrlar.
Nere baksam zifir o yeþil kýrlar.
Nefsi aþk azat olmuþ akýl týrlar…
Peygamber ocaðý beni bekler.
Anam sýrada ah nefes tekler.
Birde dünya ki para kekler…
Gönül’e sorma o’da sevgi ekler.
Ne varlýk olsun nede tokluða.
Hedef koydum sünneti yokluða.
Arkamý dönüp þu rezil çokluða!
Koþayým ‘adin’ cennet koltuða…
Afakîyim, canda kaybettim teni.
Del olmuþum of! arýyorum seni!
Günahkârým tövbe bozdum yeni.
Sýðýnýrým affýna ya Hu BUL BENÝ…
Ali Mirhan ALTUNEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
KONYA KAN KIRMIZI KÜHEYLAN HİÇ BİR ŞEYİMSİN BUL BENİ...(yakarış) BENİ BU ŞEHİRDEN AL GÖTÜR ANNE VARMAYIN ÜSTÜME YOLCU SORARSIN NEDEN ? BEN