birlikte çýktýk yola o yol düþtü önümüzden görülmez tel örgülerle kaldýk zaman tespih çeker gibi döndürdü bizi bizi bizden almalarla çevrildik sevgi sözcüðünü okuyamadýlar yüzümüzde
sevda minderleri yerine eski hasýrlar serdiler törelerle lime lime yasaklarla baðrýmýzda ezdiler aþký yasaklara tükürdük tükürüldük
yol çekti ucunu bizden göðe yükseldi aðaçlar mavi çekti içini acýdý içim,içine burnu týkandý güneþin sýzlanmalarýmýzdan
birlikte açtýk sevgi yollarýný bir kalp kolye gibi göðsüme indin boyundan büyüktü aþkýn daha büyüttün yeni doðmuþ bir bebe apaladý önümüzde boy ölçüþürken bizle uzadý hýzla
bir þey gelmezdi elimizden,aþka konmamýþtý iþaretler þaþýrýp kaldýk her dönemeçte hangi yöne gitsek geriyorlardý önümüzü sonra gülüyordu arkamýzdan dur durak bilmeden yürüyen yolcular
hadi geri döndür zamaný tozu kalmayan düþleri !
Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.