Enkazlaþmýþ Yüreðim.. Her gidenin ardýndan biraz daha yýkýlmýþ.. Þimdi o enkazýn içinden ufacýk bir boþluktan Güneþ sýrýtýyor yüzüme… Ben O Güneþ’le Her Gün biraz daha yeniden doðuyorum.. Ve Ben biraz daha yükseliyorum…
Yüksele yüksele ayrýlýyorum vedalarýn arasýndan.. Yüreðim Sema’ya deðiyor.. Hoþça kal’sýz Gitmeler bile alçaltamadý yüreðimi.. Vedalar hep eksik kaldý Bana, Hep Yarýmdý .. Ben her yarýmda biraz daha bütünleþiyorum…
Sevmek ne zordur sevgiye muhtaçlar için… Ben bu zorluðun içinde Sevdim Seni.. Sevdikçe eksildim, Sevildikçe yarýmlaþtým.. Ömrümün semaverinde demledim Yokluðunu, Demledikçe içtim.. Ýçtikçe demlendim.. Þimdi gözlerin koyulaþtý, içmeye gidiyorum…
Baðlandýkça bu Güneþ’in sýcaklýðýna, üþüyorum.. Ve çaresizleþiyorum.. Olmadýðýn her yerde.. Olmuþsun gibi hep, varmýþsýn gibi, Yalana yakýn bir þeye inandýrýyorum kendimi.. Ýnkarým faydasýz.. Ýnkar ettikçe çoðalýyor yalanlarým… Yalanlar çoðaldýkça ben azalýyorum…
Güneþ’in doðuþuyla yeniden hayat bulan ben, Bitiyorum yalanlarýna.. Sen çoðaldýkça gecelerime, ben azalýyorum sabahlara.. Güneþ’e yetiþemiyorum, doðamýyorum.. Kendime kalmadýðým Sendeyim hep ben… Sana kaldýðým her yerde eriyorum
(Beþ-Ocak-ÝkiBinOnÝki*16:50) Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.