annesinin kederine yaslanýp
çocukluðunu özleyen çocuk
silkele aklýndan ölümü…
kýt kanaat doyup bin bereket çeken dilin
yokluk hýrkasýna isyansýz
dünden bugüne geçiþlerin
kâðýtlara dermansýz parmaklarýndan dökülen iz
kim okur
kim tanýr seni
bembeyaz sayfalarýn kararýrken…
içi kazýnan hayâllerin
bir reþha deniz suyuyla gülümserken
râzýlýðýn yanmaya
-yakýlýþýna çýrasýn-
sen fukaralýðýn yalnýz kahramaný
’hep yanýndayýz’
insan uydurmasý
ah bu sesler…
beyaz güvercinler uçadursun göklerde
dallarýnda kiracýsýn
metruk mekânlarda haber bekleyiþlerin
yarýnlara…
evin olacak
karnýn doyacak
kýrmýzý rugan pabuçlarýn…
þiir muþtusu
bir bayram sabahý namazdan dönüyormuþ baban
yüzü gülüyormuþ anacýðýnýn
-o sabah bacanýz dumanlý olacak-
evin sýcak
yeryüzün sýcak
gökyüzün sýcak
þaþkýn aynalar…
dön bu yana
bak
say
hep yanýndaymýþýz...