Beni Ne İntiharlar İstedi

Dudaklarýmda Azraile gizlediðim bir küfür,
avuçlarýmda aceleci ölüm dualarý..
Yaþamak istemiyorumlar kaplýyor bir an’da
her yanýmý.
Cenin halim,
ama öncesinde
yalnýzlýk kokan bir ceset,
her dokunuþda..
ölü banklar soðukluðu ellerim,
deðdiði her yerde..
paslanmýþ parmak aralarýmdaki kalem,
muskasý yapýlmýþ ayrýlýklar doðuruyor þiirlerime..
ölsem çýðlýklarý içten içe delerek parçalýyor ruhumu,
ruhumdaki delikler de yalnýzlýktan oysa..
kalabalýk iðnelerin kanatan dikiþleri,
tuz basarken yaralarýma,
gizli öznelerimdeki adýn kanýyor..
yeni bir intihar giriþimi oluyor harflerin..
adýn kadar.
Beni ne intiharlar istedi
ama ölmedim..

Kesici aletlerin soðuk seviþmeleri,
bir iþe yaramadý þehvetsiz tenimde.
Ýntiharlaþan anlarýmda,
zaman hep durmuþtu oysa.
Ama bir türlü ölüm peydah olmadý geceleri,
azrail deðilmiydi ölümün ebesi..
durdum.
intiharlarýma gülerek yeniden doðdum.
göbek baðý ruhum baðlý bedenime.
cellatlar da kararsýzlýða baðlý kesememiþler.
ürpermiþim o an,
tüylerimin dikenleri kesmiþ ölümleri,
en son hatýrladýðýmda içim
sessiz çýðlýklar mahþeriydi.
Beni ne intiharlar istedi
ama ölmedim..

Ahmet Kastancý.
Sosyal Medyada Paylaşın: