Vazgeçişlerimin Ardından Yalnızdım Rüyalarımda da

Sabahlarý zar zor kaldýrýyorum üstümden
ölü yorganlarýmý..
geceleri bir hayli soðuk oluyor
kat kat örtündüðüm hâlde üstümü..
birde yalnýzlýk var ya karanlýk omuzlarýmda,
saçma sapan bir güne
uyanmasý bile
zor oluyor iþte..

Yataktan paslý evimin sokaklarýna çýkasým gelmiyor..
kahvaltý için kýrýntýlý mutfaða uzanmam gerek.
ama önce bodruma inip yoksul sobamý doldurmalýyým.
yoksa hava soðuk,
üþürüm.
üþüdükçe de hasta falan olurum..
bak, yine hapþurdum,
gözlerim de sulandý..
göz çukurlarýma doldurulmuþ hazýr gözyaþlarý
acaba aðlasam mý ?
bilmiyorum.
hayýr, olmaz.
aðlamamalýyým.
yoksa gözyaþlarým da üþür sonra..

Akan bir kaç damlaydý sadece,
sildim ve
vazgeçtim.
yüzümü yýkadým,
elimi yýkadým,
yine üþüdüm..
karbeyaz havluya sarýldým sonra da
ellerimi sakladým beyazlýðýna,
kurulandým..
solmuþ aynaya baktým
sakallarým da uzamýþ.
sýrf bu yüzden
geçen gün çocuðun biri bana amca dedi.
gülme,
kesmeye üþendim sadece..
esnedim,
ve ellerime battý kaþýrken
sustum..
keseyim dedim.
durdum.

Yine vazgeçtim.
ama bu sefer
her þeyden vazgeçtim..
tekrar sýcacýk yataðýma doðru döndüm.
ama eskisi gibi deðildi..
gitmeden önceki sýcaklýðý kaybolmuþ,
soðuk bir iklim kazanmýþtý teni..

Yalnýzlýk bastýrdý bedenimi
ezildim.
soðuk odam da morg gibiydi
tekrar yattým,
tekrar üþüdüm..

Moloz yorganlarla enkazýn altýndaydým sanki,
kurtaracak kimsem de yoktu.
çapaklýðýmýn kuytularýna sýðýndým
ve uyudum.
rüya gördüm,
ama yine kimseyi göremedim yanýmda.
çünkü yalnýzdým,
aðlayarak uyandýðým,
tenha rüyalarýmda da..

Ahmet Kastancý.
Sosyal Medyada Paylaşın: