Sorgusuz İnfaz

Seslerin kulaðýnda
görmek dünyayý
Yaðlý boya vitrinindeki
gözlerin gölgesi gibi

Bir tren geçiyor þimdi
balkonundan
Seyahat ediyor diller
kaygan tabakasýnda

Yeþeriyor..
Çatýlarý güneþe küskün
yaþantýlar

Soluklanýyor
Harflerin üzerinde gezen
göz pýnarlarý
Susuyor düþlerim

Soruyor
ürkek bakýnýþlardaki
dokunuþlar
Susuyorum..

Direniyor
yangýn yerinde
ýslanan yürekler
Sessiz uçuyor sevdalarým

Dinliyorum
Melankolik yaþantýlar sandalýný
Mýrýldanýyorum
Saðlýklý coþan tümcelerimi

Islanýyorum
Kirpiklerime düþen
karlý kayalarýn sesiyle.
Sus diyorum sesime
Kýlýçlarýný bileyen
þövalyeler diyarýnda
karþýlýyor beni.

Ellere sorulmayan sözcükler
geliyor yanaklarýma
Soy beni
diyorum nefsime
Duraksýyorum

Gözyaþý þiþesinde
geçiyor yolculuðum
Yelkovana düþüyor
hüzün dakikalarým
Geçmiþime atýyor kemendini
kara tahtalarým

Soyuyorum
nasýrlarýmý ýslanýyor
ellerim.
Gamzelerimi dolduruyorum
hüzün damlacýklarýyla

Duy diyorum kulaklarýmý
Bir kez duy!

Saðlýklý sözler geçsin
ses tellerimden
Yansýn bahar çiçeklerim
kalabalýklarda.
Soruyorum
Kelimeleri gözbebeklerime

Saklanan bir mum ýþýðý
gibi oluyor yüreðim
Sesleniyorum

Ellerin aynasýnda
sözlerin gölgesi
Düþünüyorum
ürkek bakýþlarýmý

Dolduruyorum
gözyaþlarýmla gümüþlerimi
Uyanýyorum
soðuyor bedenim
Üþüyorum…

Haydi kalk þimdi!
Gözlerin uyansýn
kum fýrtýnalarýnda
Ellerinle sarsýlsýn gözyaþlarý

Yaklaþ
Duysun aynalar perilerimi
Uyan!
Son kez
aç gözlerini
Sorgusuz infazdayken
bedenin….

ÖMER ARDALI 29 ARALIK 2011 –ÝSTANBUL



Sosyal Medyada Paylaşın: