Gece

gecenin kuytusu serindir
endamý güzel bir titreme girer içine
üþürsün
ölürsün
o zaman görürsün

ne kadar yakýþýklý öldüðümü


ve her ceset kendinden mesuldür
yatarken musalla taþýnýn üzerinde
sevdiði
sevildiði kadar yaþadýðýný görmüþtür


üstelik sabýkalýdýr gece
bütün aþklarýn vebali boynunda
zangoçluðunu yapar

gül kokulu ölünün hükmüne


iþte böyle serin gecelerde ölünür
sabahýn ýþýklarý ýsýrmadan tenimi


bir cigara yakýlýr

kývrýlýrken dumanýnda kaðýdý
köz olup vedalaþýrken tütünü
gelmiþine geçmiþine sövülür hayatýn

ey gece
üç vakte kadar bana bir sevgili borçlusun


yine yaðmur

toprak kokusu

tinim paramos barýn ýslak aynasýnda
gölgesini ararken

perde iniyor oyun bitiyordu

sahi
oyun deðil miydi

sevmelerimiz


Sayýn Ahmet Çýtak’a (mirim) teþekkürlerimle...

Sosyal Medyada Paylaşın:

OlgunOnur Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Dua Çözül/me Ses Seda Gece Hiç Bazen Sebebim Sus Aşk Hasret