tan aðartýsýnda
gölge kýrýðýna dönerken duygular
vakitler karmaþýk
iki parantez ekerken gün
adressiz kýrýntýlara
uzaklara bakýþlý
ruh giyinir gözlerim
çiçek rengi düþlerinde
acý sarý kaybolsa da anlar
avuçlarýmýn gökyüzünde
zamanýn silinen elemleridir rengim
bir mevsim düþledim hep
zamaný iteleyen hasret uðultularýnda
þimdi sormalý
aþkýn tarifsiz egemenliðine
kaç fesleðen rüzgarýyla kapýþýyor
sevmelerin albenileri
....