SENİ YAZMAK
Gecenin bir yerinde uyandýrdý,
Sessiz bir çaðrý, direnmedim hiç.
Kalem kaðýt bekliyordu, tebessümle.
Elbette çaydanlýk ve demlik de
Özlemin doldu , odama ýþýkla.
Üþüyen ellerimi ýsýttým,
Sarýldým, demli ince belli cama.
Çektim içime kokusunu.
Ýlk yudumda, gelip oturdu,
Önce gözlerin sonra yüzün.
Anlatmalý, o sevdalý bakýþlarýný,
Sessiz mýrýldanan kelamlarýný.
Ne etmeli, nasýl anlatmalý,
Kalem düþünürken, inceden,
Gözümü alýp hayalimden,
Baktým ki yazmýþým çoktan,
Kelam, çoktan düþmüþ kaðýda,
Ve ben zaten anlatmýþým seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.