TASVİR-İ AŞK
Kendiliðinden, filizlenir..
Sessiz sedasýz ve kimsesiz.
Kuru , çürümüþ yapraklarý,aralayarak,.
Tek bir yapraktan serpilir, çoðalýr. yemyeþil ve taptaze
Dal olur, yaprak verir,
Sarar sarmalar.
Yamacýna düþtüðü aðaç mý?
Ulu ,baþý göðe ermiþ, bir de maðrur,
Kendinden emin, umursamaz..
Gövdesine dolanan , büyüyen,
Küçük, sarmaþýktan habersiz.
Zaman izafi, bilinmez..
Günler geceleri kovalar,
Boyunu aþan, sevdalý kollar..
Aðacý ,teslim alýr sonunda.
Yine bilinmez bir yerinde yaþamýn
Tam da iki iken, bir olduklarýnda..
Sarmaþýk ile aðacýn yapraklarý,
Birbirinden ayrýlmazlýða erdiklerinde..
En beklenmeyen anda,
Sona ve ölüme yolculuk baþlar.
Ýlk günkü gibi, ansýzýn,
Birbirlerinden habersiz,
Sessiz, sedasýz ve kimsesiz.
Sarmaþýðýn yapraklarý,
Kurumaya baþlar önce.
Sonra aðaca baðlý, kollarý
En sonunda ise gövdesi..
Can bulduðu yere, cansýz düþer,
Unutulmuþ ve çaresiz bir hüzünle.
Bu zorlu aþk,..
Artýk ,kuru yapraklardan ibarettir.
Ayrýlýk baþlamýþtýr, bütün ihtiþamýyla.
Koluna takýp getirir , yakýcý özlemleri.
Çaresiz , bitmez bir sabýrla birlikte.
Bitmiþ tükenmiþ sarmaþýðýn,
Gözyaþlarý , toprak üstündeki ,
Çið taneleri olmuþtur artýk…
Her þeye raðmen, bir ýþýk kalmýþtýr,
O gayret ve zaferden yadigar.
Býrakmýþtýr ölürken, filizini,
Yapraklarýnýn yaný baþýna ,
Topraða , çið tanelerinin içine.
Kim bilir..
Hayat, o sevda sarmaþýðýnýn,
Taze filizini ne zaman..
Ve
Hangi aðaçta ..
Yeniden yeþerecektir,
Kimbilir..?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süreyya Nur Eyüboğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.