RENGARENK

Iþýltýlý bir seher, vaktinde,
Yaðmur sonrasý neþesinde,

Taze papatyanýn,yapraðýna,
Yeni konmuþken..

Kanatlarýna bakmýþ, kelebek.
Solgun, belirsiz , gri renkli..

Ýçi ayný yaradan, incecik sýzlamýþ.

Bahþedilmiþ ömrü,
Daha uzun yýllar sürecek..
Bunu bilirmiþ bilmesine,
Ama..

Ah , o bildik soru da olmasa..

“Bir tek renkten ibaret,
Upuzun bir ömür..
Neye yarar ki?”

Susturup, içindeki sesi..
Baþýný gökyüzüne çevirmiþ.

Gökkuþüðýnýn güneþten süzdüðü,
Yedi rengine takýlmýþ..
Ýmrenen gözleri.


Ayný anda dileði,dökülmüþ dilinden
Kelime kelime

Minik yüreði mýrýldanmýþ:
‘Ver bana da renklerimi ,
Al istersen, uzun ömrümü’

Kabul olmuþ o an duasý..

Gökkuþaðý, silkelemiþ hafifçe,
Seher yeline konup uçuþmuþ,
Ne kadar renk varsa konmuþlar,
Küçücük kanatlarýna bir bir.

Benzersiz desenler giyinmiþ kelebek.

Uçmuþ, dans ederek, gün ýþýðýyla.
Kabul edilen dileðine, þükürle.

O günden sonra, hiç aldýrmamýþ
Kýsalan, bir günlük ömrüne.

Ýþte bu yüzdendir..
Kelebekler bu kadar güzel,
Böyle, rengarenk
Ve ömürleri kýsacýk.

Sizi bilemem ama,
Benim dileðim,
Kelebeðinki ile ayný…!

Ben dedim diyeceðimi.

Peki ya siz..?

Hadi bir anlýk düþünün..
Bir tek dilekl hakkýnýz olsa,
Siz ne isterdiniz?

Yüreðizin sesini,
Kalemim ve kelamým arasýnda..

Söz..!

Kimseler bilmeyecek.






Sosyal Medyada Paylaşın: