evveldi
bir gece rüzgarýydý bulut
hayaller eriþirdi
yattýðý yere
köle hüzünlerin sarmalýnda
ürperirdi kavramsallýðý
olmadýðý þey olmuþtu
azat ettiði
o sonsuz ömür
düþüncelerindeki tanýþmýþlýk
deðince ýlýman kýpýrtýlara
en haylaz çiziklerle yýkanýyordu
beyaz çehresi
oysa
hayatýn çaðlarýnda
yol almýþtý içtenliðindeki mavi söylemler
göðe yükselerek bakan nefeslerin
doruðuydu ruhu mesutlar
þimdi nedense
aðýr aðýr büyüyen
bir hayal kýrýðý
daðlýyor hak vermelerini
en buruk tebessümle
sonraydý artýk
sevgisizliði
....