düþlerimiz
salýncakta baþlarý
dönenlerdi…
ille de düþlerim diyerek
mýzýklayan
kovulmuþtu oyunun taa baþýndan…
kovulduk
inatçý lekeler býrakacaktýk –yastýklara- yarýnlara
temizleyemeyecek
gizleyemeyecektik
bilseydik dindirmezdik yine de
kopardýðýmýz hýrs fýrtýnalarýný…
kalýn surlar
engeller
kaç yazardý
yazdýlar
ördüler
biz
týrmandýk…
dedik
’düþlerden düþenin dostu boldur’
inandýk
düþe kalka çoðaldýk…
sýra bizde
gelin dostlar
kapatalým dünyayý
oynasýn bizimle çocuklar
hesap ödenmiþtir…
isterse
çalsýn dursun zillerini
en korkutucu tonlarýyla
çýkartmayalým
teneffüse…
burada hayat var…