Kýyameti kuþandým gözümün nuru hûma,
Sevgilimi görürsen halimi yaman dersin.
Gönlüme güneþ doðsa gece çöker ruhuma,
Ýþmarýn göz ucuyla gecikme aman dersin!
Geçti evvelin hükmü ahirde zaman dersin,
Eðer dilin varmazsa gözümün nuru hûma
Zora düþen ikrarý sükût kavlinden ilet;
Ezelden kesilmiþse hicran mühürlü bilet!
Hicran mühürlü bilet, elveda aþk sarayý
Bahçeler tâlan yeri; gülistan suskun, viran!
Kader gönül kuþuma yasaklamýþ karayý,
R/esen hicran yeliyle zimmetlendi haziran!
Yakut tahtýný süzüp seni düþlerken bir an
Alevden gözüm yandý elveda aþk sarayý!
Gönül kuþum köþkünden uçup gittiyse eðer,
Birkaç züyuf akçedir sana biçilen deðer.
Sana biçilen deðer öncesine kýyasla
Karun hazineleri... demeden beni uyar.
Bilirim ki; yüzüne güneþ benzer, ay asla...
Fecrinde tutuþmuþum; kim iþitir, kim duyar!
Beden küle döneli hayli zaman oldu yâr,
Efkâr dilimde tütsü öncesine kýyasla.
Ey hicranýn ateþi her zaman mý böylesin,
Senden kývýlcým kapýp iflah olan söylesin!
Ýflah olan söylesin bunu benden isteme
Aþka çarem kalmadý cümle âleme duyur.
Gözümde batan güneþ uykusuzdur listeme
Ateþ kendi baþýný ateþe koysun buyur!...
Gece uykuyu silen göz gündüz nasýl uyur?
Kuþlar cenuba uçtu bunu benden isteme
Þimalî rüzgârlara göðsüm açýlmýþ sakýn,
Beklenen kasýrgadýr sürükleyen fîrakýn!
Sürükleyen fîrakýn sürüklenen zebunu,
Rüzgâr efkâr kanatlý nasýl dinecek, nasýl?...
Tek kendisi susturur kader isterse bunu
Namzet sürgünü kimdir onu öðren sen asýl.
Vuslata perdesini kapatmadan son fasýl
Hangi el tutup çeker sürüklenen zebunu?
Tutulduðun kasýrga sanma ki diner yarýn,
Tekinsiz kuytularla tuzaklanmýþ diyarýn!
Tuzaklanmýþ diyarýn sanma ki dinler beni
Ýdama hüküm giydim nerde kaldýn delâlým?
Varsýn senin uðruna dara çeksinler beni,
Yargýsýz infazlara; tepkisiz, kör ve lâlým!
Ýçli bir rüzgâr eser niçin baþý belâlým?
Týlsýmlý esintisi sanma ki dinler beni,
Ürperten uðultunun çaresiz ahrazýyým
Eðer sükûtu varsa can vermeye razýyým!
Can vermeye razýyým o haber senden gelse,
Yitik bulunduðunda aranmaz olur emek.
Hûma kuþu aþamaz bu ne biçim engelse
Islak kanatlarýna nazar da deðdi demek!
Bu öyle bir sýnav ki: Sabrý korla denemek!
Yaðmur olur çöllere o haber senden gelse.
Hicran bulutusun ki yaðdýrýrken yakansýn
Bir yaným kavrulurken yarýsý suya kansýn!
Yarýsý suya kansýn umudumun filizi
Üzülme kalanýna þükreder benim çölüm.
Bekle zaman silecek geriden sefil izi,
Lâlezar þenlenecek ucunda yoksa ölüm!
Heyhat, gönül sayfama eklendi ahlý bölüm:
Kâkülüne çiy düþmüþ umudumun filizi!
Yoksa sevdin diye mi zalimce azarlandýn;
Sevenin gözü deðmez, sen kimden nazarlandýn?
Sen kimden nazarlandýn, gök sana darýldý ki;
Gözümde tükettiðim yýldýzlara soðruldum.
Kafdaðý’nýn zirvesi sevdanla yarýldý ki;
Masum sevgi uðruna her düþüþte doðruldum!
Yeniden düþmek için alevlerle yoðruldum,
Kanat çýrpmadýn diye gök sana darýldý ki;
Týlsýmlý anýlarý zaman da pek silmiyor,
Bedenim küle döndü hasretin eksilmiyor!
Hasretin eksilmiyor resen hicran talazý,
Gök kubbenin koynuna külümü savur gitsin.
Kalbimdeki þüphenin dinmiyorken yalazý,
Alevin döngüsünde mükerrer kavur gitsin!
Kerem’in mirasýna kim layýksa vur gitsin
Nasýlsa dinmeyecek resen hicran talazý.
Ben ki; nice zamandýr kendimden bîhaberken,
Yangýna sarýlmýþým depremle beraberken!
Depremle beraberken sükût neye alâmet,
Gök kubbem sarsýlýrken çýðlýk yüklü besteden?
Tufanlarý dökünüp kuþandýðým kýyamet
Zaten mührünü vurdu iþmarlý bercesteden!
Sen ki; tül kanadýyla gökleri sermest eden
Gözümün nuru hûma sükût neye alâmet?
Ben ki; kendi ömrümle ladese tutuþandým,
Vuslatým Mahþer diye kýyameti kuþandým!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.