Bilmediðim bir kent saklýyor yüzünün coðrafyasýný estikçe rüzgar dokundukça tanýdýklýðýna gözleri limana demirli güneþi avuçlayan parmaklarýn yüzüme düþen gölgede karartý sahi ne zaman geldin dünkü tanýdýklýðýndan…
deniz düþer, gökyüzü alabora ýslýðý türkuaz yanký akþamýn yüreðine dokununca az az düþler alev alýr baðrýnda dünsüzlük býrakýr az yanlarýma geçemediðim an kalýntýsý bir ömür b/içer özlem kuytusuna…
ýssýz kalýr öptüðün dudak ýslak düþler kývranýr ince bir telaþ yayýlýr þakaklara sýrrý dökülmüþ bir ayna kýrýþýk alný kara yazýlý bir destan okur sözlerin aðulu yaný…
çiðnenmiþ tarlada baþak hüznün sarýsý kaç kez boðazýma takýlýr acý sözün dikenli türküsü vazgeç dünya karnýmýz tok yetmedi mi hasadýn, baðbozumun zamaný…
geç kalmýþ bir tavdý toprak kokusu ölüm görünmez iplere çýkan cambaz canhýraþ kesilen ellerimiz kaç sözden kalem kalýntýsý…
isterdim elbet kaðýtlar güneþ koksun bulut beyazýný versin denizse mavisinin tutkusunu parçalanmýþ daðlarsa suskusunu isterdik elbet yeni yetme çocuðun karný hep tok olsun kibrit kutusu peynirin kaç kalori olduðu hesaplarken nice beyler hanýmlar geç zaman geç bunlarý adalet hangi kör kuyunun uykusu…
kentler düþüyor yüzünü düþündüðümde kaç köy, kasaba insan yontusu sahi kentler sevgiyi de çaldý bacalardan duman is bulaþýðý aðaçlar korkulu sular çekildi son bir þarký dilimizde hayat sesi kýsýk bir uðultu…
Biz çok acýlar içtik köprülerin altýndan geçen sularda, her akýþ unutma denizlere dökülür... Dehlizi kara dünya kaç acý dolduracaksýn ki kanalýna... Biz sende kaç damlayýz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.