HÝÇBÝR ÞEYÝMSÝN
Ben;
Ben hep kahrolmuþ biri
Ben hep sevdalarda kaybetmiþ
Ben en sonunda isyan etmiþ
Ve
Senin aþkýnla mahkûm edilmiþ
Sanki hiç ceza almamýþçasýna
Hiç yalnýz yaþamamýþçasýna
Hiç veda etmemiþ
Hiç ayrýlýk tatmamýþçasýna
Þimdi hicran yüklü sahneler
Bir perde gibi açýlýyor
Hayale dalýp gidiyorum
Umutsuzluk senin acýlarýnýn müebbetti
Benim aþkým sana mülteci
Söylemek bile zor
Kavuþmazsa da ellerimiz
Benim çaresiz beynim sana kavuþtu
Sen bana hiçbir zaman güvenmesen de!
Ve sen benim hiçbir þeyim olsan da…
Hiçbir þeyim diyorum?
Alamadý hayat benden
Senin aþkýn kadar acý mahrumiyet
Tutunamadým beni affet
Affet beni!
Gözlerinde her kayboluþum
Seni öylesine derim sevmiþ olmamdandýr
Kýyamam dur þimdi
Gözlerine yaþ süzülmesin
O farklý kahverengi gözlerine…
Aslýnda sen benim çok þeyimsin
Bir ilk soluk
Bir otobüs penceresi
Bin yolculuk
Sahipsiz kalbimin yitik prensesi
Söz verip yutkunduðum
Varlýðýn tedirgin bir mutluluk
Yokluðun acý ve anlaþýlmaz…
Sen;
Sen
Aslýnda çok sevdiðim
Ama hiçbir þeyimsin…
Ali Mirhan ALTUNEL
17/12/10