hayat avuçlanan su
aþkla kurulanan ruhlarýmýz
bir geçmiþ enkazý
hatta
uzak nefeslerin saçlarý
eski zamanlarýn
esrik havasý
ben
hayaller iteklerken birbirlerini
düþten uyanýr gibi kalkýyorum
aralýyorum penceremi,
abluka altýnda
özlemle büyüyen varlýðým
söz veriyor yarýnlara
yeryüzünün ýssýz kalabalýðý
iniyor yüzümden
soluk almanýn mecburiyeti
seziyorum
yeni rüyalarda
gülümsemesinden anlaþýlýyor
düþlerin titremesi saðýr
ve
yeniden
o ilk atýþ yeþeriyor ruhumda
bozuldu büyü
....