soluksuz geçiyorum bir hüsran tufanýndan
ellerim baðlý ardýmdan
yüreðim dikenli tellere takýlýp kopan uçurtma
baþý önünde bir siluet çakýlýp kalýyor aklýma
sömürgeciler altýnda ezilen ülkem kadar tanýdýk
kirpiklerime tuzlu acýlar konuyor
güvenin sýnandýðý anlarda
bertaraf ediliyor baðrýma yuvalanan sevdam
adeta deprem, dipsiz uçurumlara düþüþ
bir yaným sürekli baðýrmak istiyor haksýzlýða
kalbimin kývrýmlarýna sýkýþan bütün duygularý savurmak
bir yanýmsa susmak sonsuzluða
zaman kana susamýþ bir cellat
içim yaralý insan kalabalýðý
ölüme dörtnala soluksuz koþuþ
bir cenderenin ortasýnda
çekip saçlarýmdan
atýyorlar dinginsiz bir fýrtýnanýn kollarýna
elerim kopuyor bileklerimden
ruhum bedenimden
bakýþlarý donmuþ küçük kýz çocuðunun ürkek haliyim
gözlerim savunmasýz, içim titrek ve yufka
dilim kör bir þair
yýrtýlýr gülüþlerim, yüzümün ortasýnda
ey umut cellâdý kader
ne acýlar boca ettin üstüme
bilirim, sen avýný sevinçleri en coþkulu olandan seçersin
ne sevdalar boðdun zulmün zehirli sularýnda
sevenleri parçalayacak kadar ceberutsun
yýrtsam diyorum gözlerindeki perdeyi
görsem içindeki bütün kötülükleri
savursam dipsiz kuyulara
gülsem gülsem, hiç durmadan gülsem
baþkaldýrýrcasýna oyunlarýna
öfkem sýnýrda!
taþýrmaya zorluyor sabrýmý
yapýþsam diyorum zamanýn yakasýna
söküp alsam çocukluðumu
alsam hayallerimi rüzgarýn gýrtlaðýnda
sonra sorsam, o mavi duru
umutla beslediðim düþlerin hesabýný
bir de sýðýnsam tanrýya dualarýmla
çýkarýverse þu gözlerime çakýlý silueti
ey baðrýma yuvalanan sevdam
güneþ yine doðacak ufuklarda
kalbim baharýn eþiðinde bekleyen mevsim
olmaz deme, bir bahar karþýlaþýrýz seninle
ýssýz gecelerin alacasýnda
bakarsýn bir yýldýz düþer gözlerime
yine ellerim baðlý ardýmdan
dokunmadan sevgiliye
geçerim bir hüsran tufanýndan
olmaz deme sevdam
biz yine karþýlaþýrýz seninle