Yeni doðmuþ maðrur bir gündeyim yarý mahmur
Dalgalanýyor deli dolu düþlerimde gökyüzünün duru mavisi
Sabýrla çarpýyor çýkýný erdemlerle dolu bilge kalbim
Kalbim ’Panfilov’ kadar kahraman
Iþýltýsý solmayan güneþ
Ve alnýmda tarih yazan bir buse, güvenimin si mgesi.
Bir þiir yazmak istedim sevgiliye
Kelimeler dilsiz bir üzüntüyle kývrandýlar kalemimde
Usumda yazma telaþý
Kalemim canhýraþ hasret kazýyor yüreðimde
Heceler titrek bir serçe dudaklarýmda
Ve küskünlüðüm sýralanýnca damla damla
Cümleler alýp baþýný gitmek istiyor sessizce
Kýrgýným! Ben yine her þeye raðmen
Çýlgýnca geçmek istiyorum sevgilinin içinden
Umutlarýn, güneþin ve mevsimlerin
Derken yalpalýyorum
Bir ceylan gibi sekiyorum ayrýlýk büyüten daðlarda
Arkamda anýlar, ucu yanýk hatýralar
Koþsam da ölüm, dursam da
Ama sen yine de durma diyor þiirim
Bakma ardýna
Bir adým ötesi yaþam, koþ diyor durmadan
Bilmez misin þair
Dönüp arkasýna bakýnca vurulur her ceylan
Derken vuruluyorum
Kader mührünü basýyor gözbebeklerime
Hesapsýz kanýyorum
Ve yaralarýmda boy veren ünlemlerle
Savruluyorum dizeler boyu
Hep bir aðýzdan baðýrýyor sözcükler
Kurþun atar gibi, meydan okur gibi acýya
Zaman amansýz ve katý
Anýlar þiirim gibi destansý
Hiç bu kadar yara almamýþtý ellerim
Aralarken hasreti
Bir anda toplanýr gözlerimde bütün sözcükler
Haykýran bakýþlar cümle sonlarýnda
Göðsümü parçalarcasýna hýrçýn ve asi
Kazýnýr beynime týnýsý
Ve sonrasý…
Karþýmda iki kanlý düþman, ölüm ve yaþam
Azrail seç diyor ýsrarla
Rast gele çekiyorum þansýma
Hoþ geldin hüzün, buyur otur yanýbaþýma
Dilimden düþmeyen þarkýsýn sen ah dile
Katre katre akarsýn þiirimin kalbine
Bilirim ki, ’Her aðacýn bir yarasý olur’
Ve bilirim ki, sevmek bazen ateþe yürümektir
Bazen dünyayý doruklarda seyretmektir
Bu yüzden aldýrma, yaþam yazý, ölüm tura
Dök eteklerimden kederleri, savura savura
Kalbim ’Panfilov’ kadar kahraman
Vurulsam da her noktada
Yakýþmaz dik duruþuma devrilmek ulu orta.