Zemheri

Alnýndaki ter sýcak akarken,
Yorulmak zemheri soðuðuydu.
Üþürdün
terin damlardý
Kirpiklerinden
Sussan
ölmek
Aðýr,
Yorulsan
Çalýþmak
Soðuk gelirdi.
Konuþsan
Yorulan her þey sýcakken ölürdü.
Konuþurken susuyorum,
Ýki harf arasý
ölümün aðýrlýðýný üzerime örtüyor.
-Sevmelisin artýk çünkü,
Ölüm zemheri…

Merve TAÞÇI

Sosyal Medyada Paylaşın:

Merve Taşçı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Tezer ÖZLÜ golha Gidene kal denilmezmiş uğultu Kırık Kanat Sesleri baba dedim gitme... Sen/a MİL Saat seni İçimden Geçiyor.. Şehit askerlerimiz Anısına..