UMUT

Umutlarýmýzý törpülüyoruz
yanan yok olan umutlarýmýzý
Yaþama sevinci katýyoruz aldýðýmýz armaðanlara,
bize sunulan aþklara.
Çocukluðumuzda hevesle beklerdik yaz tatillerinde bize alýnacak bisikleti
Umudumuzun tüketildiði yýllar içinde savaþýyoruz þimdi
Kalp sýzýlarý, ihanetler ve yalanlar sarmýþ dört bir yanýmýzý
Aþklarýmýz kirlendi bu dört duvar arasýnda
Çocukluðumuzu arýyoruz þimdi o tertemiz sayfalarý
Yýllar geçiyor ve biz kirleniyoruz
Kirlendikçe soluyor tüm duyularýmýz
Ýyi yürekli olamýyoruz, ayak uyduramýyoruz yaþanan dünyaya
Temiz olmak, bir bardaktaki su gibi berrak olmak hayallerimizde mi artýk
Hayata bakýp sadece geçmiþimize özlem duymak,
O aný yaþýyormuþuz gibi özlem duymak mümkün bundan böyle
Öyleyse hep yaþanacakmýþ gibi yaþamak
Aldanarak, kendimizi aldatarak geçirmek günlerimizi
Umutsuz,sevgisiz,duygusuz ve kimsesiz….
ÖMER ARDALI 24 KASIM 2011

Sosyal Medyada Paylaşın: