Unutma Bu Kadını
oysa sen
buselik düþü sevgiliye emanet ettiðince
aðlatýyorsun þiirdeki kadýný …
gün yýkandýkça kendine çekti çile
yazýlmalýydý isyan
yas süzülen dudaktan,
anlamadýk bu mýzrabýn çalgýsýný
sanrýmýzdan,
sandýk ki zaman alevinden kalma aný
betimsiz dul bakýþý yanýktan ...
görmedik bile
un ufak bulutun ince sinen çaðrýsýný
kaç boyutun endamýný sürüdük de
nasýr tutmuþ avucumuzdan,
yaþamak dedikleri gizli sille
kime ne çare susmadý
çiçeðe duran yaramýzdan...
derman/sýzdýk sevmelere
büyüdükçe aþka usandýk kutsanmaktan,
iþveli okyanusa saçmadýk yýldýzlarý
çýðýldasýn diye sabaha yakýn,
akýttýk ayrýlýðýn kurbanlýk kanýný bin fiske
çalýndý alnýmýza bize yakýn
bize çok uzaktan ...
oysa ben
emanet gülüþünü gözünden öptükçe
unuttum þiir de ki adýný …
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.