Ben kentin þehvet kokan, Yosma kaldýrýmlarýnda, Büyümedim Maria. Kirli sokaklarýnda karanlýkta kalmadým. Polis sirenlerini hiç duymadým Maria. Bir baþka yatakta hiç sabahlamadým. Ben çiçeði çiçek gibi belledim. Ve yerinde duruyorsun hala. Ben sana hiç el vurmadým ki Maria.
Bu ne garib bir haldir Maria. Þehirde kahkahasýn, karþýmda aðýt. Neden aynalar saklýyor gözyaþlarýný. Söyle, kaç asýrlýk bu yalnýzlýk. Dudaklarýmý yakýyorsun. Ellerimde buz gibisin. Bu yanlýþlýk nerde baþladý maria? Bir gün bana anlatýr mýsýn?
Kaç bu þehirden Maria. Çöplüðünde kirletilmiþ körpe genç kýzlarýn, Ýç çamaþýrlarýndan baþka ne kaldý geriye. Aþk adýna… Ve varoþlarýnda aðlayan anneler… Fötr þapkalý, þiþman , göbekli adamlar. Çürümüþ beyinleri bize miras býraktýlar. Vakit varken, çok geç olmadan, Kaç bu þehirden Maria.
Seni hep kendi daðýma çaðýrýyorum Maria. Yeþil çimenlerin üzerine sere serpe uzansýn bedenin. Özgürlüðün süt beyazý mavisinde seviþsin. Gelip-geçen bulutlara yüklensin kara sevdamýz. Yaðmur olup yaðsýn kara kentin üstüne.. Dicle ve Fýrat kýyýlarýnda gezinsin düþlerimiz. Destanlar söylensin Sakarya, Kýzýlýrmak üstüne. Ufuk çizgilerinde öpüþsün gülüþlerimiz.
Kaç bu þehirden maria. Kaç ki, makus talihimiz deðiþsin. Sabahlar gecede kalmasýn . Yýldýzlar kaybolmasýn gökyüzünden. Denizler siyaha çalmasýn bir daha . Vakit varken, çok geç olmadan. Kaç bu þehirden Maria…
Mehmet DALKANAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
avrasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.