Silahlarýmý býraktýðý mý söyledim mi sana. Devrim marþlarýný unuttuðu mu. Bir çuval gibi yýðýldýðý mý yere. Üç kuruþa mahkum býrakýldýðý mý... Muhanetin kapýsý yamandýr derlerdi de, inanmazdým sevgili... Allah diyerek nice koþanlarýn, Ceplerindeki Tanrýlarýna dokunduðum da, Ne yumruklar yediði mi. Söyledim mi sana....
Yýllardýr büyüttüðüm içimdeki sevgiliyi vurdular. Yaþamýyor gibi yaþadýðý mý, Sevgisiz,sevgilisiz kaldýðý mý, Bütün sevdalara küstüðü mü, Ölümcül ihanetlerin tuzaðýndan, Nasýl da kaçýp kurtulduðu mu, Söyledim mi sana....
Kendimi vurdum daðlara... Ey sevgili... Çöllerde seraplarla avundum. Sahte tanrýlarla konuþtum. Çiçeklerle buluþtum. Öptüm ceylanlarýn gözlerinden. Secdeye varmýþ gibi duran, Çakallarýn üzerinden atladým da geçtim. Solucanlarý gökte, Kuþlarý yerde sürünürken gördüm... Ah! ... Sevgili Seni nasýl bulduðu mu, Söyledim mi sana....
Ýþte geldim huzuruna... Ey sevgili... Bütün yollar sana çýktý da geldim. Bütün kapýlar üzerime kapandý da geldim. Nice pýnarlardan geçtim de. Nasip olmadý bir damla su. Kurumayan gül kalmadý ateþimden... Karþý duracak bir sen kaldýn, Bir de ben... Bundan sonrasý ölümdür ancak. Olacaksa eðer, bu senin ellerinden.
Mehmet Dalkanat Sosyal Medyada Paylaşın:
avrasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.