Bütün sözler kaçýyor öfkelerimizden. Rastgele küfürler savuruyoruz. Konuþuyor duymuyoruz. Duyuyor konuþmuyoruz.
Sanki doluyuz gibiyiz biz… Taþýyoruz… Sýradan deðiliz… Her yerde gibiyiz. Ama hiçbir yerde deðiliz biz…
Ve kýrýlganýz… Suyun üstüne yazýlar yazýyoruz. Sýnýrlý bizim sevdalarýmýz.
Gecenin içindeyiz. Çok uzaklarda yanýp sönen. Iþýklar gibiyiz.
Git git bitmeyen umutlara gebeyiz. Bazen sonbaharda açan bir filiz. Bazen kuruyup kaybolan bir dal. Akþamla sabah arasýnda. Baþlayýp biten bir hayatýz.
Sanki göz gözeyiz gibiyiz biz. Ama yalnýzýz... Herkes ve hiç kimseyiz… Hiç kimse ve herkes… yan yanayýz. Buradayýz gibiyiz… Ama hiçbir yerde deðiliz biz…
Mehmet DALKANAT Sosyal Medyada Paylaşın:
avrasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.