Ve hýradan yükseldi o ses. Aylardýr süren sevr suskunluðu ve murakebe. Ey Muhammed “Ikra bism-i Rabbike”
I.Okuyuþ
Rab bizim rabbimiz. Hepimiz biliriz ki; Eþi ve benzeri yoktur. Kabe bizim kabemiz. Hepimiz biliriz ki ; Rabbin bize emanetidir. Kýrkda bir zekat geleneðimizdir. Bize atalarýmýzdan kalan. Namaz bizim namazýmýz. Yüzyýllardýr süregelen. Lat Uzza Menat ve Hubel unutmayýz onlarý Çýkamayýz izlerinden. Ýsmail’den, Ýbrahim’den Ýshak’dan kalan. Kanaat önderlerimiz. Ben Ebu Cehil mekkenin en ulularýndan. Takvimler hicretten önce bilmem hangi zaman.
Bahçeler benim bahçelerim. Pazarlar benim. Gelip geçen kervanlar benden sorulur. Mekkenin en güzel körpe kýzlarý benim için büyürler. Sayýlarý belirsiz… Benim için doðar köleler,benim için yaþar, benim için ölürler. Kime ne vereceðim, kimden ne alacaðým, Ben bilirim. Kimin kimden doðacaðýný ben tayin ederim. Döþeðine doðan çocuklar benim çocuklarýmdýr. Secde ettirmeden secde etmem. Rabbin ikramý benim içindir. Ben Ebu Cehil mekkenin en ulularýndan. Takvimler hicretten önce bilmem hangi zaman
Ömer aðlýyordu hýçkýrýklar içinde. Yiðit Ömer, adil Ömer, Mert ömer. Hangi puþtun döþeðine ikram olacaktý güzel kýzý Aç kalmamak adýna üstelik rabbin emriyle…
Talha aðlýyordu çýkamýyordu çukurundan. Ne kadar koþtursa da panayýrdan panayýra. Bir yudum özgürlük için. Hiç kurtulamamýþtý ulularýn kesesinden. Üstelik rabbin emriyle faiz bataðýndan.
Bilal aðlýyordu deðiþmez kaderine Kederinden… Oysa çok da farklý deðillerdi diðerlerinden. Ammar aðlýyordu çocuklar için. Bir tek hurma alamýyordu bahçelerinden.
Yer aðlýyordu, gök aðlýyordu, çöl aðlýyordu. Rablerinin ayaklarý Kisranýn sarayýnda geziniyordu. Gözleri maviydi ve konstantine esir alýnmýþtý. Kimsesizler, çaresizler, yetimler,yoksullar Ve tüm proletörler …bekliyorlardý…
Ben ebu cehil mekkenin en ulularýndan. Rab benim rabbimdir…. Ben romayým bendedir güç kýlýç ve kalkan. Ben sönmeyen ateþ, üstün enerji. Takvimler Ýsa’dan sonra bilmem hangi zaman….
II.Risalet
“Ey örtüsüne bürünen kalk ve korkut” Mekke’yi okumuþtu, Bizans’ý okumuþtu, Kisra’yý okumuþtu,zulmü okumuþtu… Ama bitmeyen dalgalar halinde gelen bu ses neyin nesiydi. Ey muhhammed sen yoksulun yetimin çaresizin yanýndasýn, Ve hiç yalan söylemezsin diyordu Hatice. Bu ses kardeþlerin Ýsa’ya Musa’ya Yusuf’a gelen sestir. Korkma ve gerçek Rabbin sesine kulak ver. Bu adaletin sesidir. Bu hakkýn sesidir. Bu garib gurabanýn sesidir. Bu haklarý elinden alýnmýþ olanlarýn sesidir. Bu pazara çekilmiþ kadýnlarýn özgürlük sesidir. Bu ses kölelerin sesidir. Bu ses insan olmanýn sesidir.
Büyü bozuluyordu. Ölü kent yeni bir diriliþe uyanýyordu her sabah. Ve ýþýklarý yanýyordu evlerin bir bir. Bölüþeceksiniz, paylaþacaksýnýz mülk allahýndýr. Yuksulun yetimin fakirin hakkýný gözeteceksiniz.
Bahçe sahipleri Muhammed’in Rabbi servet düþmaný diyorlardý. Ýçimizden birine gelmeli deðil miydi böyle bir risalet. Bu anarþisttir, bu teröristtir. Bu bozgunculukdur. Elimizden almaya gelmiþtir iktidarimýzý, mallarýmýzý, mülklerimizi. Dinde bizimdir, rab de bizim, mal da bizimdir mülk de bizim…
Öldürüldüler, sürgüne gönderildiler, aç býrakýldýlar. Hicret ettiler evlerine yeniden dönmek için. Savaþtýlar, barýþ yaptýlar, yendiler, yenildiler. Medine de evrene ilk adalet devletini verdiler. Yol haritasý muhammedin gönlüne dokunmuþtu. Yoldan sapan oldukça, yoluna koyulmuþtu. 23 yýl sonunda tüm cihana duyulmuþtu.
III.Sürekli devrim
Muhammedin sevdasý sönmeyecek ateþti. Muhammedin devrimi bitmeyecek süreçti. Avucunda tuttular o ateþi müminler. Hakk-ý adalet için canlarýný verdiler. Kanlarýyla besledi sahabeler devrimi Ömer’in sýrtýndaki hançerle yenilendi. Saltanata geçit yok diye durdu dev gibi. Alin’in sýrtýndaki býçakla bileylendi. Yetmedi kerbelada tarihe not düþüldü. Sýrada Evlad-ý Resul devrime gölge düþtü. Yetmedi (Ebu) Zeri çöle sürgün ettiler. Muhammed’in dinini Rebezeye gömdüler. Bin yýl sonra gelecek çocuklara mirastý. Ebu zer hakikate giydirilmiþ libastý. O gün bu gün evrene bir umuttu Muhammed. Tüm zamanlar içinde kurtuluþtu Muhammed. Ne zamanki mazlumlar çaresiz kalacaklar. Baþka çýkar yolu yok Muhammed’i bulacaklar. Baþka çýkar yolu yok Muhammed’i bilecekler.
Mehmet DALKANAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
avrasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.