Tut ellerimden Hýzýr... Gidelim haydi illerine Ýbrahimin. Uzanýp alacaðým Azerin omuzundan, Uzun saplý baltasýný. En günahkar putlarýndan baþlayacaðým, Yeryüzünün... Kýracaðým kýrmasýna da Hýzýr. Toprak deðil,taþtan deðil... Zamandan mekandan öte... Suskun deðil... Evde,okulda,yolda,durakta... Bir an içimde... Kanýmda... Bir an çok uzakta... Dumansýz ateþten gibi sanki, Görünür deðil... Ayinlerine katýlmaya korkuyorum. Binlerce...Milyonlarca... Kadýn,erkek,çocuk... Mekansýz mabetlerinde, Secdeye varmaya hazýr... Adak sunaklarýnda kan, Hiç eksik deðil...
Ýbrahimi yakmayan ateþ, Seni de yakmaz... Tut ellerimden Hýzýr, Anamdan öðrendiðim,ölümüne sevdanýn, Hasat mevsimi yakýn...
Tut ellerimden Hýzýr. Kýz doðuran kavmin babasý Musanýn, Ellerinden tuttuðun gibi tut. Hikmetinden sual sormayacaðýma dair, Söz veriyorum sana Hýzýr. Biliyorsun... Anamdan öðrendiðim,ölümüne sevdanýn, Hasat vakti yakýn...
Ey! Musanýn kavmi... Zekeriyyanýn kaný, Yahyanýn kesik baþý için mi, Kan aktý Nil... Yedi gün yedi gece üzerine.. Mýsýrýn... Kan kaynýyor þimdi topraklarýnda, Filistinin... Yetmedi mi... Göklerden gelen armaðan, Býldýrcýn kuþlarý da... Kattýnýz sofralarýnýza, Körpe bedenlerini, Çocuklarýn... Samirinin uðursuz uðultusu, Yahudanýn savaþ çýðlýðý þimdi. Ey! Ben-i Ýsrailin oðullarý... Atýn ortaya bütün sihirli silahlarýnýzý, Korkutmalarýnýzý, Tehditlerinizi..de Çaðýrýn bilginlerinizi... Ve getirin meydana Ölüm üstüne... Kan üstüne... Tüm bildiklerinizi...
Tut ellerimden Hýzýr... Unutma sakýn... Kardeþin Musanýn, Asasýný al da gel.. Biliyorsun... Anamdan öðrendiðim,ölümüne sevdanýn, Hasat mevsimi yakýn.
Tut ellerimden Hýzýr… Kim bilebilirdi ki … Bakire Meryem’in yüklendiði, Merhamet kýlýcýnýn, Yerle bir edeceðini, Roma’nýn mermer sütunlarýný… Ve kim bilebilir benim hangi bir kutlu vakti yüklendiði mi… Yeter ki sen, Tut ellerimden Hýzýr… Anamdan öðrendiðim,ölümüne sevdanýn, Hasat vakti yakýn…
Ölüm deðil miydi þölenlerinin eðlencesi… Parçalanan bedenleri mazlumlarýn… Var mýydý kýlýcýnýn üstünde bir baþka kudret… Bir tek þey yoktu Roma’nýn içinde… Hiç beklemediði bir þey… Merhamet….. Hangi ölümlere dokundu da Ýsa… Hayat vermedi yeniden… Hangi çaresiz Krallar ve Köleler, Þifa bulmadý ki elinden… Karanlýkta söyleyemediklerini, Üç yüz yýl sonra, Gün ýþýðýnda görmedi mi, Görmek isteyen gözler… Çaðdaþ roma… Aðlayan Kudüs… Yahuda nýn kollarýnda… Bitecek gibi deðil bunca ihanetler… Ýþte orda duruyor orta yerde … Sreprenika… Ve hüzün köprüsü Mostar… Toprak taze kan kokuyor hala... Kölelerin üzerine yapýlan pazarlýk… Birinci ve ikinci savaþ… Nagazaki…Hiroþima… Elli milyon can yok artýk.. Bir o kadar da kayýp insan… Baðdat ta kan durmuyor bir türlü… Bilmem bu kaçýncý talan… Bir kez daha kan ve gözyaþý akýyor… Dicle ve Fýrat tan…
Tut ellerimden Hýzýr.. Ýsa dan bana miras kaldý, Merhamet… Ölümsüzlük suyundan bir yudumda bana versen yeter… Bin defa ölsem de beni diriltecektir yeniden… Doldu geçiyor zaman… Daha fazla uzatma mühleti sakýn… Yeter ki sen, Tut ellerimden Hýzýr… Anamdan öðrendiðim,ölümüne sevdanýn, Hasat mevsimi yakýn…
Tut ellerimden Hýzýr… Ýbrahim dedim se sen… Musa dedim se sensin… Ýsa’dan aldým haberini… Sen, bütün zamanlar için, Gelensin… Bilinsen de bilinmesen de… Aranan sensin,beklenen sen… Sen, seni öldürmeye geleni, Sen de diriltensin… Anam, babam sana feda olsun yar. Dedim se sen… Ali deðilim se de… Sana can veriyorum. Dedim se sensin… Sen benim elimden alýnmak istenen gündüzüm, Güneþim… Sen benim ölümüne sevdamsýn… Güvercin kanatlarýnda saklý… Hýra’nýn kucaðýndasýn… Örümcek aðýnda gizlenen… Süreka’nýn Atýnýn gözlerindeki ihanet kadar, Yakýnýmdasýn… Ne çiçekler derledim baharlarda senin için… Ne meyveler devþirdim,kaç temmuz sýcaðýnda… Nice yorulduðum yüzümdeki çizgilerden belli… Saçlarýmda ki aklardan… Sonbaharýmdayým… Býçak sýrtýndayým… Uçurumun kenarýndayým… Emeklerim… Alýn terim… Yaz güllerim… Bu sefer de boþa çýkmasýn … Tut ellerimden Hýzýr… Anamdan öðrendiðim,ölümüne sevdanýn, Hasat vakti yakýn….
Sen olmasaydýn, Sen olmasaydýn eðer… Dökülen ilk kan, Habil’in kaný, Adl üzre kalacaktý, her dem… Nietzsche’nin üstün insaný Nemrut, Baþ kitabýmýz olarak, Baþ ucumuzda duracaktý…
Sen olamasaydýn, Sen olmasaydýn eðer… Þafak vakti geleni, Göklerin dilini, Ve yeniden göklere gideni, Pirlerin pirini, Ýlk kalemi, Hermes olarak bilecektik, Az kalsýn Esvet’in oðlu Ýdrisi, Greklere teslim edecektik…
Sen olmasaydýn, Sen olmasaydýn eðer… Nuh’un gemiye aldýklarýný, Önce biz, kendi sularýmýzda boðacaktýk… Sana Baba diyecektik belki ama, Oðullarýnýn yanýnda kalacaktýk…
Sen olmasaydýn, Sen olmasaydýn eðer… Bütün bir yeryüzü Medyen… Bütün halklar Eyke… Lut’un hazdan yok olan kavmini… Küresel illet gibi… Dabbetü’l arz gibi… Üstümüzde bulacaktýk… Þuayb’ýn namazýný bile belki, Eksilterek kýlacaktýk…
Sen olmasaydýn, Sen olmasaydýn eðer… Seni ve senden öncekileri, Arasak da bulamayacaktýk… Yitik sevdalarýmýzý unutacak, Bir daha çaðrýlmamak üzre, Kaybolacaktýk…
Tut ellerimden Hýzýr… Rahman ve Rahim olan, Allah’ýn adýyla tut… Yüz yirmi dört bin haberciden, Süzülüp gelen… Bengisu ýrmaklarýndan geçen… Yedi kat göklerden, Senin bile varamadýðýn yerlere, Ýzin verilen… Alemler için müjdelenen… Göðsü yarýlan… Kalbi açýlan… Arýnan… Arýndýran… Korunan.. Gözetilen… Gözeten… Muhammed’in elinden… Tuttuðun gibi tut… Rahmetini esirgeme üzerimizden...
Tut ellerimden Hýzýr… Rahman ve Rahim olan, Allah’ýn adýyla tut... Gün, ikindi sularýnda… Güneþ,zevale ermesin sakýn… Anamdan öðrendiðim,Ölümüne sevdanýn, Hasat mevsimi yakýn…
Mehmet DALKANAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
avrasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.