yar... canan... "bir tanem" denilen,
ve uðrunda ölünen yar,
ben olsam…
her güneþ batýmýnda
her günün akþamýnda
pencerenin yanýnda
kara gözler hasretle
ufka bakýp dikkatle
bekliyorsa birini
beklenense seveni
o beklenen yar ben olsam…
özlensem aransam
uðruna aðlansam
sevsem sevilsem
kale alýnsam
sevgiye kansam
kendimi mutlu sansam
çok þanslý o insan
istenen yar ben olsam…
küçücük bir bahçede
sevgi dolu o evde
bir karanfil sularken
yahut bir gül dererken
bazense beþ çayýnda
yalnýzca yudumlarken
kapý zili çalýnca
yürekler hoplayýnca
kimdir diye sorulsam
o gelen yar ben olsam…
hasret duysa o güzel
haber salsa çabuk gel
ayrýlýklar olmasa
sevenler aðlamasa
bazen gelen gecikse
bekleyen yar özlese
hasretlik buram buram
kara gözde nemlense
bu halden mutlu olsam
nemlendiren yar ben olsam…
yar beni unutmasa
ömrümce aðlatmasa
sevdamýz destan olsa
dilden dile dolaþsa
caným feda denilsem
dünyalarca sevilsem
kýymetim çok bilinse
uðruma da ölünse
yar canan bir tanem denilen
ve uðrunda ölünen yar
ben olsam...