Söylesene
Sana benim sarýldýðým gibi,
Sen kime sarýldýn?
Sarýlýrken için titremedi mi?
Benim seni öpüp kokladýðým gibi,
Sen baþkasýný nasýl öptün?
Kokusunu nasýl çektin içine?
Nefesin kesilmedi mi?
O aþk dolu kelimeleri,
Benim sana söylediðim gibi,
Sen kime söyledin?
Kime “Seni seviyorum” dedin?
“Seni seviyorum” derken,
Dilin tutulmadý mý?
Söylesene!
Ben senin uðruna ölürken,
Sen kimin uðruna ölüyorsun?
Bana bir þey olsa umurunda mý?
Ama sana bir þey olsa,
Söylesene,
Kim yaþ döker benden baþka?
Her saatin her saniyesinde,
Seni düþünürdüm.
Söylesene,
Aklýna geldim mi günün bir saniyesinde…
Sensizliðin acýsýný çekerken,
Tenha köþelerde,
Hüngür hüngür aðlarken,
Sen nasýl gülüp eðlendin?
Söylesene,
Karanlýklarda,
Seni düþünüp erirken ben,
Hangi ýþýltýlý þehirdesin sen?
Bu merhametsiz,
Kin ve nefretle dolu dünyada,
Seni kimler sevebilir,
Benden baþka?
Söylesene,
Kimler?
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer gümüştaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.