durgun bir gökyüzüydü
zaman
giyindik düþlerin elbiselerini
salýnarak yürüdük
düþüncelerin büyüdüðü ayrýmlara
üstelik
bütün hüzünler saçak altý ararken
çýplaklýða sarýldý
hayalleri bozuk sýð orantýlar
ve
ilk ýþýkta aynalar tutarak fýsýltýlara
bir yudum da
uyandýrdýk uyuyan bebekliðimizi
sonra yoðrulduk
böðürtlen salkýmlarý arasýnda
dar bir çizgi ekseninde
gözlerimizden vaatler taþýyor
baþý boþ sonu boþ
bütün sevinçlerimiz
ipsiz vakitlerin
cam kafeslerinde tutuklu
....