þimdi git, ama geri geleceksen git… ve geldiðinde canýmýn içi, kapalý pencerelerin hepsini aç önce daðýlsýn sensizliðin doldurduðu, buram-buram yoksulluk kokusu ve sonra her gün penceremize konan, o bir çift güvercini besle ben onlara hiç bakamadým bile, yani alýþmak ve ayrýlmak korkusu, birazdan gelirler, bekle. …þimdi git canýmýn içi, ama geri gelecekmiþ gibi git.
--(gez: sýkýntýlý, öylece geziniyor evin içinde…)
bu sabah erken, gün doðarken git… ama geldiðinde, sabah fýrýndan çýkmýþ sýcak ekmek olsun elinde inan kendime deðil, güneþ battýðý zaman doyar benim de açlýðým sebebi, sana hasretimin taze ekmek gibi, kokmasýdýr yüreðimde sahi unutmadan, çayýmýz da tam deminde, sabahtan hazýrlamýþtým, þimdi kýsýk ateþte… …ne olur git, ama gün soðumadan gelecekmiþ gibi git.
--(arpacýk: neyse böylece dur bakalým, bekle…)
haydi git, daha da geç olmadan git… geldiðinde, sabah söylediðin þarkýnýn son nakaratý olsun dilinde yani bir yokmuþ ama hep varmýþsýn masalýnýn kahramaný gibi seni bekliyor olacak tüm akrep ve yelkovanlar, býraktýðýn yerde ve tabi ki ben de, elimde aþk mevsimlerinin hiç solmayacak çiçeði, tam kapýmýzýn önünde… …durma git canýmýn içi, ama kapýyý açýk býrak öyle git.
--(sorgulama: çiçekler bilmezler ki kimin elindeyken vurulduklarýný, ya da kimin kimi ve ne zaman vurduðunu.., ancak kendilerini yerde bulduklarý zaman anlarlar bir þeyler olduðunu… ben nerden bileyim…)
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.