Ýrlanda’nýn baþkenti Dublin’de Noel babaya yazýlmýþ 100 yýllýk bir mektup bulundu. Bay J.Byrne’ ýn evine merkezi ýsýtma sistemi yerleþtirirken eski þömine bacasýnýn gizli bölmesinde yýllar önce bulup sakladýðý mektup, 1911 de biri kýz diðeri erkek, H. ve A. Howard adlarýnda iki kardeþ çocuk tarafýndan kaleme alýnmýþ… Mektup zaman içinde þömine dumanýndan zarar görse de hala okunabiliyor ve çocuklarýn hediye istekleriyle Noel babaya iyi þans dileklerini içeriyor (gazetelerden)
-Ne yapýyorsun öyle… -Görmüyor musun, Noel Babaya mektup yazýyorum. -Güldürme beni, nasýl vereceksin peki bu mektubu Noel babaya… -Soba bacasýna saklayacaðým. Gelince oradan alýr. -Allah iyiliðini versin. Ýyi tamam. Pekâlâ. Neler istedin Noel babadan… -Olmaz… Söylemem. -Benden mi saklýyorsun, ne ayýp. Tamam, gösterme ama hadi sen oku bana… -Tamam, ama sen bakmayacaksýn. -Bakmam, hadi oku. (ne güzel de süslemiþ kâðýdýn kenarýný, caným benim)
Çocuk, Noel babadan isteklerini sýraladýðý mektubu okumaya baþladý. Neler, neler istememiþti ki o yýlbaþý gecesi getirmesi için. Önce kendisine, sonra anne ve babasý, sonra da…
-Çok güzel… Bunlar seninkiler, maþallah neler istemiþsin böyle. Bunlar da anne-babaya belli. Bunlar da öyle tüm sevdiklerine. Aydýnlýk yarýnlar, ülkem için, barýþ ve sevgi bütün insanlýk için demiþsin. Çok güzel, çok güzel. Caným benim, aferin sana. Bu bir tas süt kedi için olmalý, bir torba kemiðin de adresi belli. Deðil mi? -Evet, onlarda sarman ve çomar için. -Tamam. Ama anlamadýðým þu. Yorgan ve kalýn çorap demiþsin. Bunlar ne için. Yoksa üþüyor musun? -Hayýr, ben üþümüyorum… Ama þu karþý köþedeki terk edilmiþ apartman var ya. Onun giriþinde bir çocuk var. Merdivenlerde yatýyor geceleri. Hani sarman ve çomar da hep onun yanýnda duruyor ya. Ýþte onun için. Ayaklarý çýplak, üstüne örtecek bir örtüde yok. Onun için iþte. -Güzel, peki. Ama evde yorganda var kalýn çorap ve hatta ayakkabý da. Onlar için Noel babayý beklemeyelim, biz götürelim verelim. Hatta süt ve kemiði de… Ama önce mektubunu soba bacasýna saklayalým. Noel baba gelince bulsun alsýn, istediklerini býraksýn. Þimdi þu sandalyeyi çekelim. Nasýlsa evde merkezi sistem ýsýtma var, soba yanmýyor. Hadi acele edelim ki saat gece yarýsý olmadan.
Çocuða bu istediklerinin hiçbirini Noel babanýn getirmeyeceðini söylemenin anlamý yoktu. O çocukça ve masum inanç ve beklentilerinin, çocukluðu bitip sözde büyüyünce kimler tarafýndan yerine getirileceðini ya da yok edileceðini nasýlsa çok iyi ve yaþayarak öðrenecekti. Ve büyüdüðü zaman bu masumiyet ve çocukluðunun ne kadarýný saklayabilirse o kadar güzel bir insan olacaktý.
Yorgan, kalýn çorap ve ayakkabý ve yanýnda bir tas sýcak çorba merdivenlere býrakýldý. Küçük bir tas süt ve bir torba kemikte hemen kenara bir yere. Koþar adýmlarla eve dönüp tam kapýdan içeri adým attýklarýnda da havai fiþekler birbiri ardýna patlamaya baþladý. Saatler gece yarýsýný vurmuþtu. Durup geri döndüler, gökyüzüne baktýlar.
Kimi coðrafyalarda bunun adý “eyvah gene bombalamaya baþladýlar” çýðlýðý, kimi coðrafyalarda da “yaþasýn, iþte yýldýz yaðmuru baþladý” heyecaný oluyor. Bu yýlbaþýnda böyle. Bakalým gelecek yýlbaþýnda bütün coðrafyalarda ortak bir coþkuya dönüþecek mi. Hiç sanmamakla birlikte (daha önceleri olduðu gibi) gene bunu diliyoruz.
*
2011 de kendini uðurluyor. Bize kalsa hiç olmazsa son gün kuyruðundan yapýþýp býrakmayacaðýz. Çünkü 2012 nin ilk günüyle beraber tevellütlerimiz bir yaþ daha yaþlandýðýmýzý çýtlatacak kulaklarýmýza. Tabi biz aldýrmayacaðýz ama gerçek bu.
Bir baþka gerçek daha gösterecek kendisini 2012 ile birlikte. Nikâh günü almak için kuyruða girenlerin ya da doðum yapmak için milimetrik hesaplara kafa yoranlarýn, yani “özel tarih” arayanlarýn gerçeði bu. Bunun için 12.12.2012 son þans. Bir daha aðzýnýzla kuþ tutsanýz, kýrmýzý halýlarýn üstüne servetinizi dökseniz böyle bir tarih yakalamak ihtimaliniz sonsuzda sýfýr. Bunu da hatýrlatmýþ olalým, yanýna da parantez içinde gülümseyerek yaþadýðýmýz her günün esasýnda bir “özel tarih” olduðunu fýsýldayarak.
Ve þimdi de hepinizin, hepimizin saðlýðýna, mutluluðuna hep beraber kadeh kaldýrýp “MUTLU YILLAR” dileyelim. Ve yeni yazdýðý mektubu bacaya saklayan çocuk gibi ülkemiz için aydýnlýðý, bütün dünya insanlarý için de sevgi ve barýþý dileyelim. Ama bunu Noel babadan deðil hepimiz adýna hepimizden isteyelim, dileyelim, bekleyelim…
Cevat Çeþtepe Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.