“daðlardan gelen kokundu ve sevdalý bakýþlarýn ama benim beklediðim sendin sen, baþka bir þey deðildin sen yoktun, belki hiç olmamýþtýn.”
benim için kekik koklama mevsimi deðildi. daðlar, ardýndan koþulmayacak çýðlýklar kadar uzak ve loþ ýþýklarým altýnda þampanya rengindeydi. ama gene bir yürek burulmasý ve anlatýlmaz bir aðýr sancý bir kefen gibi sarýp sarmaladý dinlerken ayný þarkýyý.
sen yoktun, belki hiç olmamýþtýn.
þiddetle patlýyorum, kadehim ellerimde sokak gezgini damarlarýmýn, kim basarsa üstüne. çalýnan yelkenlerimin rengi çiçek bozuðu ama gene bir baþka hasret ve anlaþýlmaz bir deniz kokusu. bir dalga gibi sarýp sarmaladý dinlerken ayný þarkýyý.
sen yoktun, belki hiç olmamýþtýn.
benim beklediðim sendin, sen baþka bir þey deðildin. yalnýzca sevdalý bakýþlarýn ve daðlardan gelen kokundun. ama benim içimde açan çiçeklerin adý yalnýzlýktý dinlediðim zaman ayný þarkýyý.
Cevat Çeþtepe (eski tarihli bir þiir)
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.