MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

TEYZEM İLE SÖYLEŞİ
uzungemici

TEYZEM İLE SÖYLEŞİ


(Teyzem F.Ermutlu anýsýna)

…. Son Gelincik sigarasý paketini, saçýnýn topuzundaki firkete ile açan kadýn

/hala ’kimdi o’ diye öylesine sorgulayan gözlerinle bakma.
kapýn, sen öldükten sonra hiç çalýnmadý ki bir daha.
trenlerin makas deðiþtirmesi ya da bir kuþ kanadýnýn göç sesiydi
yani sadece sana öyle gelmiþti, belki bana da./

zamanýný þaþýran ve yanlýþ sokaktan yürüyüp yanlýþ adrese gelen güneþin,
kýrmýzý perdelerimden süzülüp odama düþtüðü günü hatýrladým þimdi.
kýþ mevsimi bozkýrýn ortasýnda nasýl soðuk olursa, hava öylesine mýzrak gibiydi.
yalancý aydýnlýk, akýncýlarýn buz üstünde nal sesleriydi.
dolu dizgin ýsýnýrýz sandýk, içimiz daha da üþüyecekmiþ, kötü aldandýk.…
yani sadece sana öyle gelmiþti, belki bana da.

-Bak seninle bunu hiç konuþmadýk, güneþ yalan söyler mi teyze.

ayak kýrýk, dize kadar alçý ve koltuk deðneðim yataðýmýn kenarýnda dururken,
sen birisi geldi galiba diyerek, aðrýyan dizlerinle yürümüþtün kapýya.
iþte o anýn ateþinden, ‘o gün’ düþtü içime, ne gelen vardý ne de gelecek olan oysa.
kenar süsünden kandýrmacaydý, bir düþ kýran yanýlsama.
kapý önünde hiç çiçek yoktu, masa üzerinde renkler kokmuyordu …..
yani sadece sana öyle gelmiþti, belki bana da.

**

…. Ýçinde en güzel dolmalar duruyor ellerinle yaptýðýn, el sürülmeyecek tabaðýn


/sorma‘kimin bu’ dudak izleri diye, ben þaþýrayým anlamamana.
ellerin, sen öldükten sonra hiç öpülmedi ki bir daha.
kurumuþ yaðmurlarýn yaðmasý ya da yalancý dünyalarýn kurulmasýydý
yaþamýna bir armaðan sandýðýn, belki bana da./

sanki taze bayram günleri çýktý karþýna da panayýr ýþýklarý yanýp-söndü gözlerinde,
titrek mum alevlerinin vurduðu duvarlardaki yalnýz gölgeyi silip atmýþtýn.
ana sevgisi sevgin, býrakmýþ keyfinin gemlerini, içinden bir kahkaha yakmýþtýn.
ve iki kiþilik fotoðraflar için baþ köþende bambaþka yer açmýþtýn.
elinde dudak izleri saydýðýn, iþte o çerçeveyi boþ býrakan resimlerdi…..
yaþamýna bir armaðan sandýðýn, belki bana da.

-Duydun mu teyzem ayak basmýþlar aya, öyle söylüyor parktaki aðaçlar.

ne kaldýrým kenarý yürüyüþ cambazlýðý ne de baba meyhanelerin kaba sarhoþluklarý
kýrýlacak baþka kapýlarýmýn anahtarý gibi yurtsever tarafým dövmüþtü beni.
daha az yoldaþlýk ve daha çok uykusuzluklar içindi artýk, Ankara’nýn geceleri
bir ölü elektrik direðinin altýnda veda öpüþmeleri gibi.
ahhh o deðildi, senin dizinde romatizma, bendeki kýrýklarýn aðrýsý.
yaþamýna bir armaðan sandýðýn, belki bana da.

**

.... Ama güzeldi, bir yalan oyunda seninle rol almak ve elini öpmesi kahramanlarýnýn


/unut, ‘kim akýttý’ gözünden gözyaþlarýný ve artýk saatine sakýn hiç bakma.
ölüm, senin zamanýnýn yeni adý, sorma ne oldu böyle diye bir daha.
yaþanmamýþlýklar kadar yaþanmýþlýklar da yola ayný kompartýmanda çýkar.
bugün sen gidiyorsun ama, nasýlsa gelecek sýra yarýn bana da./

isterdim ki; elimden tut ve tren raylarý üzerindeki köprüden bir daha geçelim
ilkokul numaram sicilime iþlenmeden, hüzünlü yüzler olalým düðünlerde.
nasýlsa doðmadý yalancý adýmlar ve sevdanýn bin taklasý yazýlmadý günlüðüme
sen þimdi bir kez daha al baþýný git benden çok öncelerine.
sana da, bana da yabancý gelmeyecek bir yerlere.

-Beyazýt meydanýnda ensesinden vurulan Osmanlý paþasýný hadi anlat yeniden

ve sen anlatýrken gözlerim dalmýþ gibi, gideyim ben de denizlerin tam orta yerine
elektrik direklerinin gece vardiyasý ya da Kýzýlay Meydanýna pankart olayým
devri düþmez kýrk beþlik plaklarýn þarkýlarýnda, kaçak namlular gibi dolanayým
aþkýn; iki kiþiyle ayný anýn oyunu deðil, yürekten seviþmek olduðuna bir daha inanayým
ve bileyim ki ölüm gibi yaþam da anlamýný ancak bulur, adý dürüstlük olan bir ülkede.
sana da, bana da yabancý gelmeyecek bir þekilde.

**

Haydi teyzem, bir kez daha hoþça kal…
Gecikme sonsuzluk sofrasýndaki akþam yemeðine.
Dýþarý çýkacaðým zaten ben de, hava serin ama sen merak etme …..
Önce merhaba diyerek baþýný okþayacaðým,
Kapýda yolumu gözleyen sokak köpeðinin, sonra karnýný doyuracaðým…
Ve “Þans, haydi oðlum” diyeceðim…
Beraber kýrlarda çiçekler toplayýp denizlere doðru yürüyeceðiz ….

Haydi teyzem geç kalma, yolun açýk olsun …
Ellerinden öpüyorum, bu konuþmamýz son olsun…..

Cevat Çeþtepe

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.