SİS DAĞI

Ýsmin ne kadar güzel yakýþýyor þanýna,
Eksilmiyor baþýndan karýn, dumanýn, sisin;
Ne aðýtlar yakýlmýþ yýllar boyu anýna,
Coþkulu türkülerle dillerden gelir sesin.

Tepende buzullaþmýþ pare pare karlarýn,
Tarih sayfasý gibi kopup gitmiþ yarlarýn,
Saçaðýna yaslanmýþ durur yüksek surlarýn,
Atkýn, þalvarýn orman, çimenler yeþil fesin.

Sabahýn þafaðýnda güneþ burcuna doðar,
Kaleyi sarar gibi duman ilk seni boðar,
Bulutlar hücum eder, gelir tepene yaðar,
Hava raporlarýný üfler sanki nefesin.

Saçlarýn yolundukça yerine halý serdin,
Odun oldun, ot oldun, esirgemeden verdin,
Vurdum, kýrdým olmadý bana sitemin, derdin,
Ormanýn, daðýn, yaylan ayný heybetinlesin.

Bahar ayý gelende coþar ýssýz yollarýn,
Hasretle kucaklarsýn, sarar bizi kollarýn,
Öyle sevdalýsýn ki kýzlarýn, uþaklarýn,
Ruhunda, hayalinde, kalbinin içindesin.

Sise göç denildi mi boþanýr sana köyler,
El ele, halka halka bayanlar ile beyler,
Þenliklerin dilinde destanlar seni söyler,
Saz ile kemençenin yanýk tellerindesin.

Havalar soður gider köylü göçünü taþýr,
O cývýl cývýl yaylan peyderpey ýssýzlaþýr,
Ayrýldýðýmýz daðlar karlarla kucaklaþýr,
Rüzgârlarýn sesinde, gök gürültüsündesin.



Sosyal Medyada Paylaşın: