DARAĞACI
Nazlý nazlý büyüdüm, geldi askerlik çaðým,
Ýçimde ateþ yanar, söner gider ocaðým,
Bu yalancý dünyada ben nasýl duracaðým?
-----Saniyeler azaptan, acý üstüne acý,
-----Gözlerimin önüne dikilir daraðacý.
Gerçekler dökülünce hakikat aynasýna,
Kurþun olur düþerler kalbimin ortasýna,
Þuurum hapsedilir, dayanýlmaz yasýna,
----Saniyeler azaptan, acý üstüne acý,
-----Gözlerimin önüne dikilir daraðacý.
Doðduðum günden meðer kaybetmiþim yuvayý,
Ben þimdi kime nasýl açayým bu davayý?
Nasýl hazmedeceðim soluduðum havayý?
----Saniyeler azaptan, acý üstüne acý,
----Gözlerimin önüne dikilir daraðacý.
Kendimi tanýyýp da, adýmý da koymadan,
Tutuþtu gönül çýram gençliðime doymadan,
Sildin be yalan dünya hatýrýmý saymadan,
-----Saniyeler azaptan, acý üstüne acý,
-----Gözlerimin önüne dikilir daraðacý.
Kemirdikçe ruhumu, yüreðimi bu zulüm,
Bitmeyen bir gecede çaresiz kalmýþ kulum,
Ahirete teskere, sonsuz vuslata yolum,
-----Saniyeler azaptan, acý üstüne acý,
-----Gözlerimin önüne dikilir daraðacý.
Ciðerlerim yanýyor, gözlerim iki dere,
Küstüm yalan dünyaya, isyan ettim kadere,
Kopardým yüreðimi, kaldýrdým vurdum yere,
-----Saniyeler azaptan, acý üstüne acý,
-----Gözlerimin önüne dikilir daraðacý.
-------------------------------------------------
Bizzat þahit olduðum yaþanmýþ, gözlerimin önünden gitmeyen bu olayý kýsaca
arzetmek istiyorum; zira düþünülmesi, ibret alýnmasý gereken çok hazin bir olay.
......ler çapraz karþýmýzda kendilerine ait binada oturuyorlardý. Aramýzda
sadece bir sokak vardý....in altýn sarýsý saçlý, beyaz tenli, mavi gözlü, uzun boylu
yakýþýklý, dal gibi bir delikanlýydý. Çok neþeliydi, çarþýya giderken veya eve gelirken
kahvehane, bakkal ne varsa hepsine girer, selamlaþýr, þakalaþýr öyle geçerdi.
Askerlik çaðý gelmiþti. Herhalde ondandý, uzak bir þehirde oturan, amca
olarak bildiði kiþi ailece onlarý ziyarete gelmiþlerdi. Ziyaretçilerin ardýndan babasýna,
bana amcamýn kýzýný isteyeceksiniz diye tutturmuþ. Anne, babasý her ne kadar onu
olmaz diye ikna etmeye çalýþmýþlarsa olmamýþ. Gerçeði açýklamak zorunda kalmýþlar.
.....in onlarý ziyarete gelen ailenin öz çocuðuydu. Baba bildiði amcasýnýn
çocuðu olmadýðýndan onu kardeþinden daha beþikteyken alýp, evlât edinmiþlerdi.
O akþam herkes yattýktan sonra, kamyonlarý vardý, onun halatýný alýyor,
binanýn tarasýna çýkýyor. Halatýn bir ucunu yukarý sarkan kolon demirlerine, bir tarafýný da boðazýna baðlayýp kendini aþaðýya salýyor.
Gün açýyordu, ev sahibinin kýzý aðlayarak bir yandan zile basýyor, bir
yandan kapýya vuruyordu. Heyecanla kalkýp kapýyý açtým; Hasan abi ....ne baksana
dedi. ....nin cansýz bedeni binanýn ön cephesinde asýlý duruyordu. Þok oldum, donakaldým. Aradan 30 yýl geçti. Hâlâ dün gibi gözlerimin önünden gitmeyen o olaya,
.....nin anýsýna yazdým bu þiiri. Allah rahmet eylesin; her iki aileye de Allah sabýrlar
versin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakaogluhasankucuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.